Het is weer tijd voor een wandeling op het Grote rivierenpad. Ik ben inmiddels bezig met Variant A uit het routeboekje richting de Rottemeren. Vandaag start ik in Gouderak, steek met een veerpont de Hollandsche IJssel over, loop langs de IJssel en door de Zuidplaspolder naar Nieuwerkerk aan den IJssel. Ik ga vervolgens naar de wijk Nesselande van Rotterdam en eindig mijn wandeling in Zevenhuizen. In de volgende wandeling zal ik dan eindelijk de Rottemeren bereiken.
Van Gouderak naar Moordrecht
Ik ben al weer vroeg in de ochtend in Gouderak. Het is een bewolkte dag, dus mooie zonsopkomstfoto’s zoals in mijn vorige wandeling zitten er nu niet in. Ik moet nu naar Moordrecht en deze plaats ligt aan de andere kant van de Hollandsche IJssel. Met een veerpont ben ik al snel aan de overkant. Bij het kerkplein in Moordrecht kijk ik even in het routeboekje, want de rood-witte markering is niet heel duidelijk hier. Ik zie dat ik om de kerk heen moet lopen, vervolgens naar nog een kerk en daarna de Ringvaart over.
Na de brug over de Ringvaart ga ik naar links de West Ringdijk op. Het is hier druk met ouders die kinderen naar school brengen, fietsend of met de auto. Bij de volgende ophaalbrug zie ik links van mij een hoge, stompe kerktoren. Deze toren zie ik altijd in de verte vanuit de trein tussen Rotterdam en Gouda. Ik was altijd benieuwd bij welke plaats de toren hoorde, nu weet ik het dus. De wandelroute komt niet langs deze kerk, maar ik wil toch een goede foto maken, dus ik loop een stukje richting de kerk. De toren staat bovenop de IJsseldijk, vandaar dat ie ook overal bovenuit torend!
Achteraf kom ik erachter dat dit helemaal geen kerk is, maar een watertoren. Door de klok dacht ik dat het een kerk was. Stiekem vind ik dat nog wel leuker dan een kerk. Van kerken heb ik al genoeg foto’s.
Na de foto ga ik weer terug de ophaalbrug over en dan naar links om het pad langs de Ringvaart te vervolgen. Zo loop ik een heel stuk over de West Ringdijk tot aan de Boezembrug. Dit ophaalbruggetje steek ik over en loop links de IJsseldijk op.
Achter de dijk ligt een groot gemaal om de onderliggende polders droog te houden. Ik lees op een infobord dat er naast het gemaal een vistrap is gemaakt om vissen vanuit de vaart in de polder naar de veel hoger liggende IJssel (en andersom) te loodsen.
Ik loop over het fietspad aan de zijkant van de dijk en heb uitzicht over de Zuidplaspolder, de IJssel krijg ik vrijwel niet te zien. Maar ik ben blij dat ik op het fietspad loop, de weg op de dijk is namelijk erg druk.
Even later kom ik bij de bebouwde kom van Nieuwerkerk aan den IJssel en steek nogmaals de Ringvaart over. Ik ben bij het treinspoor aangekomen en moet een tunneltje onderdoor naar de andere kant van het spoor. Ik zie een tunneltje en ga er doorheen, maar ik ben weer eens de markering kwijt. Ik kijk in het boekje en zie dat ik een tunneltje te vroeg heb genomen. Nou ja, ik moet toch richting het station van Nieuwerkerk, dat kan aan deze kant van het spoor ook. Ik loop door een woonwijk waar de blaadjes aan de bomen laten zien dat het herfst is, ze hebben mooie kleuren geel, oranje en rood. Dit had ik niet gezien als ik goed was gelopen 😄.
Nieuwerkerk aan den IJssel
Ik wandel langs een markt en iets verderop is het station. Na een korte pauze ga ik bij het station naar rechts over de Kerklaan. Ik volg de routemarkering naar rechts en steek een vaart over via een klein ophaalbruggetje genaamd de Witte brug. Dit is eenzelfde soort bruggetje als de eerdere Boezembrug.
Ik loop over een voetpad langs de vaart. Aan de linkerkant langs de weg zie ik een leuk klein huisje genaamd Veldzicht dat te koop staat. Thuis kijk ik na voor hoeveel het te koop staat, niet dat ik een huis kan kopen, maar ik ben gewoon nieuwsgierig. Het blijkt toch niet zo’n klein huisje, er zit een flinke aanbouw achter. Het staat te koop voor net geen half miljoen. Nog even doorsparen, Margrita 😅. Het huisje heeft overigens geen zicht op het veld (meer). Zowel aan de voor- als achterkant zijn in de loop der tijd woonwijken verrezen.
Ik heb vernomen dat het laagste punt van Nederland zich in Nieuwerkerk aan den IJssel bevindt, dit punt is 6,67 meter onder NAP. Op het punt staat een monument in de vorm van een zeven meter hoge peilschaal. Het laagste punt van Nederland ligt iets noordelijker vanaf de wandelroute, langs de A20 snelweg.
Bron: Wikipedia
Ik loop verder langs de vaart en kom langs het oude centrum van Nieuwerkerk aan den IJssel waar ook de Oude kerk staat. Aan de overkant van de vaart passeer ik een oud pakhuis met Cooperatieve Landbouwvereniging op de voorgevel. Ik kom weer langs een bruggetje, een gele dit keer. En deze is genaamd, je raadt het al, de Gele brug. 
Nog steeds langs de vaart lopend ga ik via een tunnel de A20 onderdoor. De woonwijken van Nieuwerkerk maken plaats voor polders. Toch zijn hier ook de woonwijken niet ver weg, dit keer van Rotterdam Zevenkamp en Nesselande. Aan de horizon zijn hoge woontorens en andere flats te zien.
Andere wandelgids over dezelfde regio
Nu ik dit blog schrijf, realiseer ik met dat ik zo goed als de hele wandeling langs dezelfde vaart heb gelopen. Toch heb ik dat onderweg niet door gehad. In deze vaart zie ik een groepje eenden dobberen. Het zijn zwarte eenden, met een witte flank en een kuif achterop hun kop. Het zijn kuifeenden, deze soort kwam ik al eerder tegen in een wandeling op het Trekvogelpad. Elke keer als ik dichterbij kom vliegen de eenden steeds een stukje voor me uit.
Vooral mannetjes kuifeenden zijn zwart en wit van kleur, de vrouwtjes zijn meer bruin. Het is een talrijke broedvogel in Nederland en komen vooral voor op zoetwatermeren, reservoirs, vijvers en rustige stromende, kleine rivieren met veel vegetatie. De eenden eten voornamelijk schelpdieren en anderen kleine waterdieren, maar ook waterplanten.
Bron: Vogelbescherming
Aan mijn rechterkant zijn verschillende boerderijen, er lopen wat geitjes in de wei, maar ik zie ook andere wollige dieren met een lange nek. Het zijn alpaca’s! Uiteraard komen deze niet in het wild voor in Nederland, maar worden voornamelijk voor wol gehouden. Vaak kun je ook de alpaca’s ontmoeten en aaien. Je kunt er een afspraak voor maken, maar tot en met augustus is de agenda van de alpaca’s al helemaal volgeboekt. Een populaire activiteit!
De wandeling verplaatst zich naar de andere kant van de vaart, zo heb ik wel een beter uitzicht op de boerderijen aan de overkant. Ik merk meteen dat ik dichter bij de stad kom, want het wordt drukker. Ik ben bij Nesselande aangekomen.
Nesselande
De straatnamen binnen de wijk zijn afkomstig van kunstenaars (wie wil er niet aan de Salvador Dalistraat wonen), molenaars en eilanden in de Middelandse zee (natuurlijk in de buurt van het strand). Vanaf 2005 is de wijk aangesloten op het metronetwerk van Rotterdam.
Bron: Wikipedia
Ik twijfel of ik in Nesselande met de metro terug naar huis ga, want ik vind het eigenlijk mooi geweest voor vandaag. Toch besluit ik om even door te zetten naar Zevenhuizen. Vanaf Nesselande is de volgende wandeling ongeveer 20 km, dat vind ik wat veel. Vanaf Zevenhuizen is het voor de volgende keer al een flinke wandeling.
Ik neem wel een iets andere route door de wijk, want de echte route gaat weer langs dezelfde vaart. Ik loop langs prachtige optrekjes aan het water. In het water zijn hier en daar kunstobjecten geplaatst. Zo zie ik een windwijzer met een gans erop i.p.v. een haan en ‘zwemt’ er een zeeleeuw in het water.
Tot nu toe heb ik alleen op verharde paden en wegen gelopen en ben toe aan wat anders. Ten noorden van Nesselande ligt de Eendragtspolder waar verschillende wandel- en fietspaden zijn uitgezet. Om terug op de route te komen ga ik over een drassig graspad. Het is maar een paar honderd meter, maar dat is voor mij wel weer genoeg. Het is lastige lopen als het drassig is en je plassen moet ontwijken.
Zevenhuizen
Het laatste deel is een lange, rechte weg richting Zevenhuizen. Ik loop nogmaals langs een ophaalbrug, deze keer een moderne variant. Een kilometertje verder ben ik aan de rand van Zevenhuizen. Hier staat een bord met een foto van hoe Zevenhuizen er vroeger uitzag op dat punt. Ik loop door de Dorpsstraat met pittoreske huizen met rieten daken. Vlakbij de kerk stop ik mijn wandeling. Een mooi punt om de volgende wandeling weer op te pikken. Via het laatste schattige ophaalbruggetje – het thema van deze wandeling – loop ik richting de bushalte.
Eindoordeel
Na een wonderschone wandeling door het Loetbos de vorige keer, valt deze wandeling wel in het niet. Ik heb er wel van genoten, maar het was vrij saai steeds langs dezelfde vaart lopend. De plaatsen waar ik doorheen kwam, waren ook niet heel bijzonder. De vele schattige ophaalbruggetjes en wollige alpaca’s vond ik wel heel leuk. Het was leuk voor een keer, maar nog eens is niet nodig.
Een rondje om de Zevenhuizerplas is overigens wel een aanrader, maar dat hoort niet bij deze wandeling.
ColourFlux Studio maakt gebruik van zogenaamde affiliate links. Als je een product koopt via de link in een advertentie, ontvangt ColourFlux Studio een klein bedrag. Er zijn geen extra kosten aan verbonden voor de koper.
Terug naar Blog.
