Wandelen in het Groene Hart: Zwanburgerroute – ⭐⭐⭐⭐

Het is zover, de aller-allerlaatste wandeling uit het boekje Groene Hart wandelingen: de Zwanburgerroute in Warmond. Ik heb deze route nog niet eerder kunnen doen, tijdens de coronacrisis was de voetveer, waarmee je 2x de plas ’t Joppe oversteekt, uit de vaart gehaald. Maar dit jaar (2021) vaart hij weer en kan ik toch de laatste route doen. De route is wel in twee delen, want uiteraard ging er weer iets mis. Kortweg: ik had de voetveer gemist, waardoor ik 45 minuten moest wachten in de brandende zon. Ik ben daarom een tweede keer terug gegaan.

Poging 1: recreatie-eiland Koudenhoorn

Tja, ik zal bij het begin beginnen. Vol verwachting reis ik af naar Warmond en start bij de Gemeentehaven met de Zwanburgerroute. Onderweg kom ik prachtige huizen tegen. Bij de haven staat een groot bord met informatie over de route.

Zoals je aan de plattegrond op het infobord of op het wandelkaartje kunt zien, is er een stippellijntje te zien voor een extra rondje over het recreatie-eiland Koudenhoorn. Op dit eiland is ook een stukje natuurpad, waar zelfs geen honden mogen komen. Ik besluit eerst dit stukje te doen en daarna verder te gaan met de ‘echte’ route.

Ik loop de Koudenhoornbrug over en ben op het eiland. Ik ga naar rechts richting het natuurpad. In het midden van het eiland is een groot grasveld waar allerlei tentjes staan. Het blijkt een evenement van een scouting te zijn. Sowieso is het druk op het eiland, het is immers nog vakantietijd en een zonovergoten dag.

Via een klaphekje ga ik het natuurpad op. Ik loop in een achtje over een graspad tussen het riet door. Af en toe heb ik een doorkijkje op een vaart, waar het druk is met bootjes of op een moerasbos. Ook kom ik wat schattige gele en roze bloemen tegen.

Ik moet zeggen dat ik het pad wel een beetje saai vindt 🙈. Na 42 Groene Hart wandelingen is een graspad tussen het riet niet meer zo bijzonder. Ik probeer daarom een beetje door te lopen. Er zijn vandaag wel mooie Hollandse luchten.

Na het natuurgebied volgt een pad langs aanlegsteigers en ik heb mooie uitkijkjes op de plas. Ik loop nu richting het rechter gedeelte van het eiland.

Hier zijn vooral ligweides, zwemstrandjes en speeltuintjes. Het is een drukte van belang. Dat is geen verrassing op zo’n zonnige dag. Hier moet ook ergens de aanlegsteiger van de voetveer zijn. Na een heel rondje langs de ligweides, zie ik een bordje naar de steiger. Maar ik zie ook net een boot vertrekken. Oh nee, dat is de voetveer. Net gemist! Ik lees op het bord dat het wel drie kwartier kan duren voordat de boot terug is. Tevergeefs wacht ik zo’n 20 minuten, maar de boot is nog niet te zien. Het begint erg warm te worden en er is geen beschutting. Nu moet ik dus nog 25 minuten wachten, en daarna eigenlijk nog de hele route wandelen. Ik houd het voor gezien, ik kom een andere keer terug.

Gelukkig had ik al een alternatieve route opgezocht indien de veerpont niet zou varen: Wandelen door historisch Warmond. Maar na het fiasco met de veerboot, heb ik geen zin meer in een wandeling en ben na een kort rondje over het landgoed bij Huys te Warmond (het landhuis staat tevens in de steigers, dus geen foto) snel richting bushalte gelopen. Waar ik natuurlijk ook net de bus mis 😡.

Poging 2: een fantastische ervaring met de veerboot

Ik sta zo vroeg mogelijk (10 uur ’s ochtends) klaar om mee te gaan met de veerboot. De boot komt net na tien uur aanvaren. Deze veer is in de vorm van een historische salonboot, genaamd de Heere Schouten. Wat een bijzondere boot zeg! De route en veerboot zijn zo leuk, dat er zelfs een eigen website aan gewijd is: zwanburgerroute.nl.

Als ik instap, mag ik plaatsnemen op een bankje en ik betaal een klein bedrag van 2 euro. Er zijn twee heren op de boot en ze zeggen me vrolijk gedag. Er zijn geen andere passagiers. De ene meneer is de kapitein en de andere meneer is de gids. Hij vraagt of ik van vogels houdt. Ik zeg: “Nou en of!” Ik krijg uitleg over de omgeving en de vogels die hier voorkomen. Vooral veel over ganzen, gek genoeg. Zo komen hier veel Canadesche ganzen, grauwe ganzen en brandganzen voor. Hij wijst naar de plaatjes van de ganzen op de tafel.

Ik wordt naar de overkant van ’t Joppe gebracht. Hier begint de Zwanburgerpolder. De meneer is ondertussen het glas van een verrekijker aan het poetsen en vertelt dat de verrekijker cadeau is gedaan door een mevrouw die graag in de Zwanburgerpolder kwam.

Voordat ik uitstap, krijg ik de verrekijker toegestoken. Ik mag hem meenemen om vogels en andere dieren te spotten in de Zwanburgerpolder. Ik wordt over een half uur bij de volgende steiger weer opgepikt. Ik moet dus niet te veel treuzelen.

Andere wandelgids over het Groene Hart

Ik loop over een smalle grasstrook met een lage dijk tussen een sloot en de plas. Links van mij heb ik een weids uitzicht over de polder en rechts uitzicht over de plas. Dit deel is alleen per boot bereikbaar (vandaar de voetveer). Voor recreanten met een bootje zijn er meerdere aanlegsteigers gemaakt.

Ik ben druk in de weer met de verrekijker en foto’s maken. Het half uurtje vliegt voorbij. Ik kom op tijd aan bij de volgende aanlegsteiger. Ik mag weer instappen en de verrekijker inleveren. De heren vragen me of ik wat bijzonders heb gezien in de Zwanburgerpolder. Ik vertel dat ik vooral veel kieviten en aalscholvers heb gezien. Maar ook een roofvogel en een haas vlogen voorbij. De meneer vertelt dat de kieviten zich aan het verzamelen zijn voor de grote reis richting het zuiden.

De kievit
De kievit is een van de bekendste weidevogels van Nederland. Hij is makkelijk te onderscheiden: hij heeft een zwart-wit verenkleed en een opvallende kuif. Als je dichterbij kijkt zie je dat zijn veren ook een olie-achtige gloed hebben van paars, groen en blauw. In de paringstijd maakt hij sierlijke bewegingen in de lucht en is hij goed herkenbaar aan zijn ovale vleugels. De kievit is een onomatopee: hij roept zijn eigen naam.

De kievit komt voornamelijk voor in agrarisch gebied. De vogel broedt graag in kort gras, heeft 1 à 2 legsels per jaar met 4 eieren. De eieren zijn lichtbruin met zwarte vlekken.



Bron: Vogelbescherming

De veerboot gaat verder, nu richting landtong Tengnagel. Daar wordt ik afgezet. Ondertussen vertelt de gids verder over de vele nijlganzen die op Tengnagel voorkomen. Ik zie ze in de verte al zitten. Hij zegt dat ze wel wegvliegen of aan de kant gaan als je in de buurt komt. Dat is mooi, want ik heb in een eerdere wandeling een nare ervaring met een gans gehad.

Ik zeg de heren vriendelijk gedag als ik uitstap en kijk de veerboot na als deze terugvaart naar het beginpunt. Wat een geweldig ervaring is het ritje met de salonboot! Dit had ik echt niet willen missen, en ik ben blij dat ik teruggegaan ben om de route af te maken. Zo is de laatste wandeling uit het Groene Hart boekje toch nog een hoogtepunt.

Tengnagel en de Strengen

Het volgende deel van de route is aan de beurt. Ik loop over de smalle landtong en de nijlganzen scheren snel het water in als ik dichterbij kom.

Even verderop is er een klaphekje en ik ben in natuurgebied de Strengen. Hier zijn vele onverharde wandelpaadjes en vlak langs de plas is het goed vertoeven voor recreanten op de ligweides. Ikzelf blijf op het hoofdpad lopen.

Niet veel later ga ik via de Broekpolderbrug het natuurgebied de Strengen alweer uit. Ik sla rechtsaf en daar is een bankje waar ik even een pauze neem. Ik heb uitzicht over de Broekpolder. Hier is het wel duidelijk dat ik nog in de Randstad ben, achter de polder zie ik een woonwijk van Leiden.

Verderop loop ik langs de Broekdijkmolen. Wat is een Groene Hart wandeling zonder molen. De molen gaat van verschillende kanten op de foto.

De route gaat verder langs de Groote Sloot, een vaart tussen de Broekpolder en eiland Koudenhoorn in. Vorige keer liep ik nog aan de overkant. Opeens zie ik een vaartuig aankomen. Het is nogmaals een veerpont, maar dan zonder bestuurder. Er staat wel een passagier op. Ik weet niet waar de veer heengaat, dus ik ben niet meegegaan. Het blijkt een zelfvarende veer op zonne-energie. Het is een proef in 2021 geweest en de pont gaat kennelijk naar het eiland Koudenhoorn. Ik weet niet of de veer nu nog in bedrijf is. Het is misschien wel een leuker alternatief voor het saaie deel van de route wat nu gaat komen. Als ik dat geweten had…

Er valt nu weinig interessants over de route te vertellen. Ik wandel langs een golfbaan en een stukje natuurgebied waar het druk is met honden en uitlaters. Vervolgens loop ik over een fietspad langs een treinspoor terug Warmond in.

Eindoordeel

Wow, wat een leuke ervaring met de salonboot! Dit had ik niet verwacht. De veerboot geeft de route extra klasse. Zonder deze veer was de route erg saai geweest. Daarom geef ik deze wandeling vier sterren.

Tip: als je het rondje over eiland Koudenhoorn wil doen, doe dit aan het eind van de route en niet aan het begin. Je mist de veerpont niet en het eind van de route wordt er een stuk leuker op.

De veerpont is alleen in de vaart tussen april en oktober. Je kunt deze route dus niet doen in het winterseizoen.

Meer info:

Route: Zwanburgerroute
Waar: Warmond, Zuid-Holland.
Aantal km: +/- 7,5 km
Datum gewandeld: 25 augustus en 10 september 2021
Materialen illustraties: Kleurpotloden voor het kaartje, aquarelverf voor de andere illustraties
Aantal sterren: ⭐⭐⭐⭐
Wandelboekje (niet meer te koop):

Meer wandelen in het Groene Hart

Wil je meer informatie over Rondwandelingen in het Groene Hart? Ik heb een uitgebreide blogpost geschreven over het boekje dat niet meer in omloop is. Hier vind je informatie over alle routes uit het boekje en waar deze nu online te vinden zijn.

Pin deze wandeling

Wil je deze superwandeling ook wandelen? Pin deze wandeling op Pinterest om te bewaren voor later!

_{ColourFlux Studio maakt gebruik van zogenaamde affiliate links. Als je een product koopt via de link in een advertentie, ontvangt ColourFlux Studio een klein bedrag. Er zijn geen extra kosten aan verbonden voor de koper.}

Terug naar Blog.