Grote rivierenpad: Beesd – Tricht – Buren – ⭐⭐⭐⭐

In deze blogpost beschrijf ik drie wandelingen in één. Of in andere woorden In de Ban van de Bloesem deel 1, 2 en 3. Dit komt doordat ik drie keer dezelfde wandeling heb gedaan op het Grote rivierenpad: van Beesd naar Tricht, van Tricht naar Beesd en nogmaals van Beesd naar Tricht en dan door naar Buren. Er ging van alles mis wat betreft mijn bloesemmanie, vandaar drie keer dezelfde wandeling. Het is wel handig dat ik een maandje vooruit kan ‘springen’, want ik loop al een jaar achter met mijn blogposts.

Deel 1: Beesd – Tricht, gemiste kans

Eindelijk is het dan zover: het is 23 april (2021) en de bloesem van de fruitbomen staat nu vol in bloei, dus reis ik af naar Beesd om het volgende deel van het Grote rivierenpad te wandelen. Ik heb uitgezocht of er nog leuke extra rondjes te doen zijn langs de route. En dat klopt: ik kan nog een extra rondje door het dorp Beesd doen, want dat had ik de vorige keer overgeslagen. Ook gaat de route door het landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt en het lijkt me leuk om een extra rondje over het landgoed te lopen. Ik vind een plattegrond op de website van het landgoed waar meerdere wandelroutes op staan en ik besluit om een combinatie van de routes aan mijn wandeling toe te voegen.

Rondje door Beesd

Maar eerst het rondje door Beesd. Ik loop vanaf het treinstation al langs het landgoed van Heerlijkheid Mariënwaerdt, daar staat een groot toegangshek en aan de overkant is ook een landgoedwinkel. Deze is nog dicht op de vroege morgen. Ik loop al langs een fruitboomgaard waar de bloesem weelderig bloeit. Dat belooft wat voor straks!

Bij een boerderij waar een dagbestedingscentrum in zit moet ik naar links volgens de route, maar ik ga eerst naar rechts richting Beesd. Ik loop langs de Linge en ga een viaduct onderdoor. Ik zie een ooievaarsnest op een hoge paal met ooievaar en langs de dijk staan prachtige huizen.

Ik ga naar rechts het centrum in. Op de hoek van de straat staat een standje met producten te koop. Ik koop een potje jam en ga verder door het centrum. Ik loop door pittoreske straatjes met twee kerken. Een klein kerkje en de grotere Sint-Pieterskerk. De laatste kerk heeft een stompe toren, de toren is nooit afgemaakt. De wijzerplaten van de klok steken boven de toren uit. Ik loop een rondje om de kerk en neem dan een pauze.

Via een ander leuk straatje loop ik terug naar de Linge. Ik passeer een soort overkapping, wat een houten hoefstal blijkt te zijn. Handig om je paard te stallen en om bij een saloon eetcafé in de buurt wat te gaan drinken.

Rondje door Heerlijkheid Mariënwaerdt

Ik loop nogmaals langs de Linge en onder het viaduct door terug naar de route. Hier begint ook het landgoed Mariënwaerdt. Ik heb mijn spiegelreflexcamera meegenomen om nog mooiere foto’s te maken.

Allereerst loop ik langs de fruitboomgaard die ik eerder zag en langs een vervallen boerderij. Ik loop vervolgens over de Notendijk met aan beide kanten hoge bomen en even later met uitzicht op de inmiddels bekende griendbossen. Ik ben al veel door en langs griendbossen gelopen in de vorige delen van dit pad. Heerlijkheid Mariënwaerdt is nu al heel gevarieerd, ik ben benieuwd naar het extra rondje over het landgoed.

Bij een t-splitsing twijfel ik of ik links ga meer het landgoed op om alvast een andere route te volgen of eerst nog rechtdoor. Ik kies voor het laatste. Iets verderop kan ik wel weer naar links volgens de plattegrond. De Notendijk gaat over in de Hooidijk met leuke lantaarnpalen. Ook komt de Linge weer in zicht met aan de overkant van het water windmolen de Vlinder. Links van mij kom ik langs een gebouw de Hoge Schuur genaamd en een stukje bos. Er lopen verschillende paden het bos in en ik kan het niet laten om een pad naar links te nemen. Daar moest ik toch al heen.

Na een stukje door het bos kom ik uit bij Huize Mariënwaerdt, een groot landhuis. Niet ver van het landhuis staan verschillende gele huisjes op palen. Het is een duiventil, als je het mij vraagt is het een heel duivendorp!

Dan kom ik bij de Notenlaan, een statige laan wat goed bij zo’n landgoed past, met aan beide zijden twee rijen walnotenbomen. Ik las ergens dat je in de oogsttijd hier gratis noten mag rapen. Leuk om een keer terug te gaan in de herfst. Ik loop de laan helemaal af en ben bij het toegangshek dat ik vanochtend al zag.

Net voorbij het toegangshek ga ik naar rechts een onverhard pad op. Dit is overige één van de weinige onverharde paden van vandaag. Ik ga een heel stuk over het landgoed en kom van alles tegen: mooie huizen en boerderijen, leuke Lakervelder koeien in de wei, akkerlanden, moeraslanden, bosranden en boomgaarden.

Appeldijk en Lingedijk

Het is best een lang stuk over het landgoed, maar ik vermaak me prima en ik verheug me al op het volgende deel van de route over de Appeldijk. Langs deze dijk staan de mooiste appelbomen in bloei. Maar ik let niet goed op en kom verkeerd uit, ik ben al halverwege de Appeldijk! Ik heb geen zin om terug te gaan over de dijk. Een stootblok aan de dijk maakt een mooie pauzeplek.

Niet getreurd, het tweede deel van de Appeldijk is ook schitterend en mijn fotocamera maakt overuren. De bloesem is nu goed te zien, al denk ik dat nog net iets te vroeg ben voor een lichtroze bloemenzee.

Het is inmiddels erg druk met fietsers en andere wandelaars, vaak ook met een camera om hun nek. Dit is een populaire bestemming in de lente. De Appeldijk komt op zijn eind en ik zie dat er een omleiding is vanwege werkzaamheden aan het gemaal. Na de omleiding kom ik op de Lingedijk. Nu staan er geen appelbomen langs de dijk, maar perenbomen. Deze bomen staan wel vol in bloei en hebben vele witte bloemetjes.

Ik kom steeds dichter bij Tricht, wat mijn eindpunt is voor vandaag. Maar eerst passeer ik nog meer boomgaarden afgewisseld met akkers en uitkijkjes over de Linge.

Ik ben nu alweer bijna aan het eind van mijn wandeling, Tricht komt in zicht en hier staan nogmaals de mooiste huizen en boerderijen. Maar het is nog niet uit met de bloemenpracht, ook de magnolia en gouden regen staan in bloei.

Bij een parkje met bloemenperkjes neem ik plaats op een bankje en kijk ik hoe laat de trein in Geldermalsen vertrekt. Vanuit Tricht kun je namelijk eenvoudig naar het station van Geldermalsen wandelen. Alleen even het viaduct onderdoor en dan naar rechts het treinspoor volgen.

Het blijft aan me knagen dat ik een deel van de Appeldijk heb gemist. Maar ik heb een idee: ik ga een week later terug, maar nu volg ik de route in tegengestelde richting. Dus van Geldermalsen/Tricht naar Beesd en dan kan ik toch het stukje Appeldijk meepikken. Geen extra rondje, maar gewoon rechttoe-rechtaan. Zo gezegd, zo gedaan…

Deel 2: Tricht – Beesd, wandeling valt in het water

Ik reis dus een week later af naar station Geldermalsen, maar ik heb niet goed naar het weerbericht gekeken. Als ik aan mijn wandeling begin komt de regen met bakken uit de hemel. Ondanks dat ik geen regenkleding aan heb, ga ik toch maar op pad. Het zal vast wel opklaren straks. Een beetje regen houd me niet tegen, ik ben toch niet van suiker! Met nog goede moed loop ik richting Tricht.

Eenmaal bij het viaduct om richting de Lingedijk te gaan, zie ik dat deze afgesloten is. Huh, hoe kan dat nou, vorige week wat het nog open! Ik moet via een hele omleiding op de Lingedijk zien te komen. Deze omleiding verder langs het spoor wordt ook gebruikt door fietsers, dus ik moet nog oppassen waar ik loop en dat valt niet mee in de regen. Bij de volgende spoorwegovergang moet ik naar links. De wegwerkers kijken me weemoedig aan, maar zeggen wel vrolijk gedag. De regen is er niet minder op geworden. In Tricht let ik ook niet heel goed op de omleidingsborden en neem ik een eigen route richting de Lingedijk. Ik ben hier nog nooit geweest, dus ik weet vast wel de weg… 🙃

Ik denk dat ik op de goede weg zit, maar het is een landweg tussen Tricht en de Lingedijk in. Uiteindelijk heb ik het m.b.v. Google maps toch gevonden. De moed is me ondertussen in de schoenen gezakt, maar ik loop gestaag door. Af en toe schuilend onder een boom om te kijken op de weerapp of het nog beter wordt. Dat ziet er niet naar uit. Ik ben inmiddels vlakbij het gemaal en daar zijn ook nog steeds werkzaamheden bezig (zoiets is ook niet na een week af, Margrita 🙄). Er staat bij dat er een omleiding is en ik weet niet of wandelaars er nog door kunnen. Ik zal er vast wel langs kunnen, maar ik heb helemaal geen zin meer. Ik houd het hier voor gezien en met rasse schreden ga ik terug naar Geldermalsen via een kortere route. Dit gaat hem niet worden.

Andere wandelgids over dezelfde regio

Inmiddels ben ik helemaal doorweekt en moet weer de spoorwegovergang over. De wegwerkster kijkt me aan en zegt: “het was geen goede dag om te wandelen.” Dat kan ik beamen. Als een verzopen katje kom ik aan op het station van Geldermalsen en wacht op de trein terug naar huis. Onderweg klaart de regen op en begint het zonnetje te schijnen…

Deel 3: Beesd – Tricht – Buren, net te laat?!

Twee weken later ga ik het nogmaals proberen, drie keer is scheepsrecht! Nu weer ‘gewoon’ van Beesd naar Tricht en dan meteen door naar Buren. Geen extra rondjes meer, gewoon de route volgen. Ik loop vanaf het station Beesd richting landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt.

Nogmaals Heerlijkheid Mariënwaerdt, Appeldijk en Lingedijk

Ik steek toch een stukje af door bij het mooie toegangshek via de Notenlaan het landgoed op te gaan. Nu let ik wel goed op waar ik uit kom. Bij de Biersteeg ga ik naar rechts en kom uit bij de splitsing van de vorige keer. Ik ga verder over het leuke klinkerpad van de Hooidijk.

Ik passeer weer de Hoge schuur en ook windmolen de Vlinder is te zien in de verte. Het is geen straf om de route nog een keer te lopen, al is het weer minder mooi dan de eerste keer.

Dan ben ik aan het begin van de Appeldijk. Veel bloesem zit niet aan de bomen, maar ligt op de grond. De bloesem is over zijn hoogtepunt heen! Verdorie, het zit me niet mee. Uiteindelijk valt het toch wel mee, verschillende bomen laten nog de lichtroze bloesem zien. Ik heb mijn spiegelreflex maar thuis gelaten, maar ik maak wel foto’s met mijn mobiel.

Halverwege de Appeldijk, bij de stootblokken van de vorige keer, neem ik een pauze. Dit is nu mijn vaste pauzeplek. Een jaar later, in 2022, keer ik namelijk nogmaals terug en neem ik hier ook een pauze. Nu was ik overigens weer te vroeg voor de appelbloesem 🙈.

Ik ga verder over het tweede deel van de Appeldijk. Een scholekster zit mooi te wezen op een oude boomstronk tussen de bloesem. Hij blijft zowaar zitten voor de foto.

Ik kom wederom langs het gemaal in aanbouw (ik had er toch langs gekund op de regenachtige dag) en voor de derde keer in korte tijd loop ik over de Lingedijk. De perenbloesem is wel helemaal uitgebloeid. Ik wandel langs de boomgaarden, een schapenweitje en met natuurlijk de Linge op de achtergrond.

Tricht

Het viaduct bij Tricht is nog afgesloten, dus ik loop via de omleiding het dorp binnen. Bij de spoorwegovergang ga ik nu rechtdoor en daarna naar rechts. Via een woonwijk kom ik bij het kerkje van Tricht. Op het pleintje bij de kerk, onder een bloesemboom met roze sneeuw van de gevallen blaadjes, is het tijd voor een pauze. Ik kijk vast in het routeboekje hoe de wandeling verder gaat.

Na een kort stukje langs de Linge, laat ik de rivier achter me. Ik zal deze rivier in een volgend deel nog één keer oversteken, zonder dat ik het door heb.

Net voorbij Tricht kom ik door het dorpje Buurmalsen en daarna loop ik voor de verandering door de polder, met hier en daar een boomgaard als afwisseling. Ik passeer een vijver genaamd Reygersfoort waar ooit een kasteel met dezelfde naam gestaan heeft.

De Hooglandsche en de Assche Wetering

Net over een bruggetje mag ik naar links een graspad op langs de Hooglandsche Wetering. Eindelijk een keer eens een onverhard paadje. Het gras staat hoog, dus heel makkelijk loopt het niet, maar het uitzicht is de moeite waard. Aan beide kanten zie ik boomgaarden. Leuk om er een keer tussendoor te lopen in plaats van langs.

Aan het einde van het pad steek ik een autoweg over en ga verder langs de Assche Wetering. Ik loop langs een bosrand links van mij en rechts kijk ik uit over de wetering, polders en landerijen.

Af en toe moet ik langs een obstakel in de vorm van een omgevallen boom of een overhangende struik. Dit maakt het wel een leuk pad.

Het bos eindigt en ik heb een wijds uitzicht over de polder. Het pad wordt hier wat modderiger. Het onverharde pad is alweer op zijn eind en ik ga naar rechts een boerenlandweg op. Dit is een erg saaie weg rechtdoor. Ik zie later dat ik weer een stukje verkeerd ben gelopen. Ergens had ik rechtsaf moeten slaan (minder rechtdoor is altijd beter 😁), vandaar dat ik de markering ook kwijt was.

Put van Buren

Ik ben bij het natuurgebied de Tichelgaten, ook wel in de volksmond Put van Buren genoemd. Hier vindt ik ook de markering weer en ga via een klaphekje een graspad op. Ik loop langs een camping waar een schooluitje bezig is.

Ik ga naar links en loop langs prachtige, bloemrijke velden. Vlinders, bijen en andere insecten vliegen van bloem tot bloem. Ik loop over het graspad tussen de bomen door, met af een toe een doorkijkje op een plas. Wat een mooi natuurgebied. Dat maakt de saaie delen toch weer de moeite waard.

Ik volg de markering over kronkelige paden. Zo zie ik het graag, maar ik hoor ook van alles. Een koekoek klinkt vanuit een boom en de kikkers kwaken in koor er op los.

Via een klaphekje loop ik het natuurgebied uit. Ik steek een weg over en wandel vervolgens door een stukje bos. De berm staat vol met mooie paars-blauwe bloemetjes. Leuke slingerpaadjes leiden me door het bos. Ik kom nog langs een klein kerkje, door een park en langs een begraafplaats. Dan ben ik bij het plaatsje Buren aangekomen en hier eindigt mijn wandeling.

Eindoordeel

Pin deze wandeling

Wil je deze Superwandeling ook wandelen? Pin deze wandeling op Pinterest om te bewaren voor later!

_{ColourFlux Studio maakt gebruik van zogenaamde affiliate links. Als je een product koopt via de link in een advertentie, ontvangt ColourFlux Studio een klein bedrag. Er zijn geen extra kosten aan verbonden voor de koper.}

Terug naar Blog.