Trekvogelpad: Gaasperzoom – Naardermeer – ⭐⭐⭐

De laatste paar weken ben ik voornamelijk in de ban van de bloesem geweest, dat liep niet altijd even gesmeerd. Het is inmiddels eind mei (2021) en nu ga ik weer eens op vogeljacht op het Trekvogelpad. In dit deel wandel ik vanaf de Gaasperzoom in Amsterdam tot Weesp, daarna ga ik nog een stuk verder tot aan de rand van het Naardermeer-natuurgebied.

Gein en Gaasp

Met een aanlooproute vanaf metrohalte Gein in Amsterdam loop ik naar het Gaasperzoom-park. Ik ga een wildrooster over en ga daarna naar rechts. Ik kijk goed om me heen of ik bijzondere vogelsoorten zie, of misschien wel de Galloway runderen of Schotse hooglanders. Verder dan een koolmees, merel en houtduif kom ik niet. Ik vind het maar een saai park en wandel er dus snel doorheen. De runderen ben ik ook niet tegengekomen.

Aan de rand van het Gaasperzoom neem ik een korte koffiepauze en kijk uit over bloemrijke weilanden. Dit vind ik wel mooi zo aan de zoom van Amsterdam-Zuidoost. In de verte zijn de kerken van Abcoude te zien. Naast me schiet een stelletje ganzen met jongen snel de sloot in.

Ik sla linksaf en laat de Gaasperzoom achter me. In het weiland zit een grote, zwarte vogel. Het lijkt op een groot uitgevallen zwarte kraai, maar misschien is het wel een raaf of een roek. De vogel zit te ver weg om hem te herkennen. Een verrekijker is nu geen overbodige luxe… Aan de andere kant van de weg in de sloot zwemt een paartje vogels die ik wel herken: knobbelzwanen.

Ik loop nu over de Ruwelswal richting riviertje de Gein. Vlakbij de rivier staat een groepje boerderijen waar boerenzwaluwen sierlijk door de lucht vliegen.

En dan komt de Gein in zicht, bij mij al wel bekend. Ik woonde hier vroeger niet ver vandaan en ben er verschillende keren met mijn ouders langsgefietst. Dit deel ben ik, naar mijn weten, niet eerder geweest. Ik loop aan de linkerkant van de rivier en heb mooie doorkijkjes naar de huizen aan de overkant. Een roeibootje langs de kant maakt het een schilderachtig geheel. Niet gek dat bekende schilders hier hun schilderijen aan gewijd hebben.

In het riet zijn vogeltjes druk aan het zingen, het blijft moeilijk om ze in het dichte riet te ontdekken. Toch zie ik een klein, bruin vogeltje. Ik ben er alleen niet uit welke soort het is, een rietzanger of een kleine karekiet. Het vogeltje heeft wel een soort kuifje. De website van de Vogelbescherming biedt uitkomst. Aan het geluid herken ik de rietzanger!

Ik passeer een klein kapelletje en meer mooie boerderijen. Al snel ben ik bij Driemond. Het plaatsje dankt haar naam aan drie riviertjes die hier samenkomen. Allereerst Gein, waar ik net langsliep. Als tweede de Gaasp, waar ik na het oversteken van de weg langsloop. En Smal Weesp, waar ik later richting Weesp langskom. De Gaasp en Smal Weesp wordt abrupt doorkruist door het Amsterdam-Rijnkanaal.

Maar eerst wandel ik dus langs de Gaasp tot aan de Gaasperbrug. Aan het pleintje staat een rijtje leuke huisjes, maar ik krijg het moeilijk op de foto. Er staat van alles voor: auto’s, bomen, een heg, etc.

Bij de leuke huisjes loop ik met de bocht mee naar rechts en kom bij de Weesperbrug over het Amsterdam-Rijnkanaal. Deze brug is een stuk groter en via een trap en een smal voetpad ben ik snel aan de andere kant.

(Smal) Weesp en Vecht

Aan de andere kant van de brug staan een paar huizen in een bocht. Er hangen mooie paarse slierten met bloemen over het hek. Blauweregen volgens mij (ik dacht eigenlijk paarse regen en had al een link gelegd naar het liedje, maar blijkt toch niet zo te zijn).

Ik loop verder langs de vaart Smal Weesp, met eerst een aantal scheepswerven en daarna aan de rechterkant uitzicht over lager gelegen weilanden en een gemaal.

Niet veel later ben ik aan de rand van Weesp. Eerst nog met minder mooie woonwijken, maar snel komt het historische centrum in zicht. Aan de andere kant van de vaart staat een leuke, pastel-gele stellingmolen met de naam ’t Haantje.

De St. Laurentiuskerk is aan de andere kant van het water te zien en ik kom langs meer wonderschone historische gebouwen en panden. Vandaag is ook het verkeersexamen voor kinderen op de fiets. Een stoet kinderen met oranje hesjes gaat voorbij. Even wachten met oversteken en ik kan verder.

Weesp is een vestingsstad en behoort zowel tot de Oude als de Nieuwe Hollandse Waterlinie en beide linies hebben een eigen langeafstands-wandelpad. De markering van het Oude Hollandse waterliniepad is rood-wit-blauw en de markering van het Waterliniepad (inclusief Stelling van Amsterdam) van Wandelnet is net als het Trekvogelpad rood-wit. Ik moet dus goed opletten welke markering ik volg. Het gaat dit keer goed en kom uit bij de monding van Smal Weesp in de Vecht.

De ophaalbrug gaat net omhoog als ik er aan kom, dus ik moet even wachten. Ondertussen maken ik foto’s van de herenhuizen en gevels achter me.

Ik ga de brug over en ben bij het torenfort op de Ossenmarkt. Deze gaat natuurlijk van alle kanten op de foto.

Bij de Ossenmarkt ga ik naar rechts. Hier komen meerdere langeafstands-wandelpaden samen: het Waterliniepad (LAW 17) heb ik al eerder genoemd, maar ook het Westerborkpad (LAW 15) en het Floris V-pad (LAW 1.3). Een aantal paden gaan gelijk op, en sommige slaan een andere richting in. Ik moet goed kijken in het boekje, maar ik kom er gelukkig uit. Ook staat hier en daar de naam van het pad op de markering.

Andere wandelgids over dezelfde regio

Ik loop een stukje langs de Vecht met een haven. Na de spoortunnel is het zicht op de Vecht onttrokken door woonboten met leuke tuintjes. Eén tuintje heeft zelfs een boomhut.

Op een gegeven moment gaat de route naar rechts door de weilanden, gewoon over een verharde weg. Dit is een erg saai stuk van de route en er zijn weinig vogels te bekennen. Ik ben al aan het kijken waar ik het beste kan stoppen. Dat is bij Hakkelaarsbrug, iets buiten de route, maar wel een handige plek om de volgende keer te starten. Dus op naar Hakkelaarsbrug.

Ik ga nogmaals een treinspoor onderdoor en heb meteen een deja vu. Ik ben hier eerder verkeerd gelopen toen ik een Groene Hart wandeling volgde (de Muiderbergroute, zie het uitgebreide blog over het routeboekje). Ik ging toen richting Weesp, terwijl ik de andere kant op moest. Loop ik een keer eens niet verkeerd, herken ik toch de plek waar ik dat wel deed 😂. Ook de Zandhazenbrug in de verte herken ik van die route.

Aan de rand van het Naardermeer

Net voordat de saaie weg echt vervelend begint te worden zie ik een bord van Natuurmonumenten: ik ben bij het Naardermeer! Niet alleen het meer zelf, maar ook moeraslanden, bos en graslanden om het meer heen behoren tot het natuurgebied.

Een klaphekje leidt me naar een onverhard pad. Linksaf is het Trekvogelpad en rechtsaf het Floris V-pad. Ik ben blij dat ik niet rechtsaf hoef, want het pad is erg blubberig en gelukkig loopt er naast ‘mijn’ route een verharde weg!

Ik hoor inmiddels weer allerlei vogeltjes in het riet. En ik zie zowaar een bijzonder vogeltje die ik meteen herken: een rietgors! Nog een vogeltje afgevinkt op mijn lijstje.

Dit zijn alle vogels die ik tijdens deze wandeling ben tegengekomen:

Een voordeel van saaie gedeeltes van een route is dat je door kunt lopen, maar nu gaat het niet zo snel meer. Bij elke vogelgeluid sta ik stil en speur ik door het riet. Na zeker een half uur gedaan te hebben over 500 meter ben ik bij een ophaalbruggetje en ook bij de weg naar links om richting Hakkelaarsbrug te lopen. Ik kan de route leuker maken door over een onverhard te lopen, maar ik zie al Gallowayrunderen in de verte staan. Ik neem toch maar het verharde pad ernaast. Wie weet durf ik er wel door met mijn aanlooproute de volgende keer.

Eindoordeel

Pin deze wandeling

Wil je deze prima wandeling ook wandelen? Pin deze wandeling op Pinterest om te bewaren voor later!

_{ColourFlux Studio maakt gebruik van zogenaamde affiliate links. Als je een product koopt via de link in een advertentie, ontvangt ColourFlux Studio een klein bedrag. Er zijn geen extra kosten aan verbonden voor de koper.}

Terug naar Blog.