Vandaag heb ik de herkansing om de molens van Kinderdijk bij zonsopkomt te fotograferen. Maar de dag voordat ik ga wandelen zie ik al aan het weerbericht dat het er dit keer ook niet in zit. Achteraf gezien had ik een week later moeten gaan, geloof me, dan was de zonsopkomst sprookjesachtig geweest. Maar dit is voor de volgende keer. Nu weer verder met deze wandeling: deze gaat van Kinderdijk naar het Loetbos ten noorden van Lekkerkerk. Omdat ik nieuwsgierig was naar de eendenkooi Bakkerswaal met vogelkijkscherm, heb ik een extra rondje toegevoegd aan de wandeling door de Krimpenerwaard.
De molens van Kinderdijk vanuit Alblasserdam
Deze keer ga ik naar de molens vanaf de kant van Alblasserdam. In Alblasserdam stap ik uit bij de dichtstbijzijnde bushalte tot de molens. Ik wacht nog even tot het lichter wordt. Het is net als de vorige keer nog donker.
Ik zie geen zwermen spreeuwen en ook geen spreeuwen zittend op een molen, zoals in mijn vorige wandeling. Ik zie wel een rode zon in de verte tussen de wolken door, maar deze krijg ik niet mooi op de foto. Het is weer bewolkt. Het zit niet mee me die mooie zonsopkomst.
Ik heb nòg een herkansing voor een zonsopkomst-fotoshoot met andere fameuze molens van de Zaanse Schans. Helaas zit het er voorlopig niet in dat ik daar naartoe kan reizen met de trein, vanwege strengere lockdown-maatregelen.
Nu ik dit blog schrijf, is het lente en ben ik inmiddels bij de Zaanse Schans geweest, en ik heb de zonsopkomstfoto’s! Het blog over de Zaanse Schans is inmiddels afgerond. Ik loop chronologisch gezien ongeveer een half jaar achter, maar ik probeer het in te halen door af en toe een wandelroute te lopen waar ik niet over ga schrijven. En mede door de lockdown, ben ik in de winter (van 2021) vooral in Rotterdam gebleven. Ik hoop ooit een keer bij te zijn, maar ga er maar niet van uit.
Andere wandelgids over dezelfde regio
Maar goed, ik dwaal af, weer terug naar deze wandeling. Ik loop dit keer sneller langs de molens. Als je veel foto’s van de molens wilt zien, check dan mijn vorige blog. Als ik de foto’s van de 2e keer terugkijk, zijn ze ook minder mooi. De wieken van de molens bij de Overwaard staan nu ook niet netjes dezelfde kant op.
Haastige spoed is zelden goed
Bij het bezoekerscentrum berg ik mijn camera op en vervolg de wandelroute. Ik moet nu naar de veerpont om aan de overkant van de Lek te komen. Ik heb van tevoren de vaartijden van de driehoeksveer (veer tussen Kinderdijk, Krimpen aan de Lek en Ridderkerk) opgezocht en moet een beetje opschieten om de volgende te halen. Gelukkig ben ik op tijd bij de aanlegsteiger, er staat al een jongen met een fiets te wachten. Opeens zie ik dat dit niet de driehoeksveer is, maar de halte voor de waterbus. Oh nee, dit klopt niet! Ik kijk in het routeboekje en zie dat ik nog een stukje moet doorlopen door het dorp Kinderdijk. Ik moet nu echt haasten om de veerpont te halen. Op de volgende moet ik een half uur wachten. Ik loop over best een leuk pad door Kinderdijk en zie leuke huisjes voorbij flitsen, maar ik heb geen tijd om uitgebreid te kijken en foto’s te maken. Ik zie de veerpont in de verte al naar Kinderdijk komen.
Buiten adem en met mondkapje half op mijn gezicht ben ik net op tijd bij de veerpont. Als ik de veerboot opstap gaat deze meteen naar de overkant. Mondkapje was overigens niet nodig in de buitenlucht. Eenmaal aan de overkant neem ik even een pauze op een muurtje. Ik zie de veerpont meteen weer vertrekken naar de overkant. Ik dacht dat deze pas later weer verder zou gaan, of in ieder geval richting Ridderkerk. Achteraf blijkt dat er naast de driehoeksveer ook een normale heen-en-weer-veer vaart tussen Kinderdijk en Krimpen aan de Lek. Dus helemaal voor niets zo gehaast. De halte van de driehoeksveer blijkt ook naast deze halte te liggen en heb ik totaal over het hoofd gezien. Wat maak ik het mezelf soms zo moeilijk!
Eendenkooi Bakkerswaal
Na mijn pauze ga ik verder met de route door Krimpen aan de Lek. Ik ga rechtsaf de Rijsdijk op. Ik passeer laaggelegen huizen aan de linkerkant en een watertoren aan de rechterkant.
In het routeboekje staat een stukje over de eendenkooi Bakkerswaal dat net iets buiten de route ligt. Mijn nieuwsgierigheid is gewekt en ik besluit om dit extra ommetje aan mijn wandeling toe te voegen. Ik ga hiervoor rechtsaf de Schuwwacht op. Deze weg loopt pal langs de Lek. Aan de linkerkant zijn verschillende boerderijen achter de dijk te zien. Ook staan daar grote bomen die de eerste tekenen van de herfst laten zien. Aan de overkant van de Lek zie ik toch nog een keer de molens van Kinderdijk. En even verderop ook nog een witte molen in de verte.
Na een tijdje bereik ik het gebied met eendenkooi Bakkerswaal. Een bordje aan de dijk wijst naar een trappetje en pad naar beneden richting het vogelkijkscherm.
Een eendenkooi is een meer of plas waar vroeger wilde eenden werden gevangen voor consumptie. Er werden lokeenden gebruikt om wilde eenden naar het meer te lokken. Tegenwoordig wordt een eendenkooi vooral gebruikt voor onderzoeksdoeleinden.
Bakkerswaal is de grootste, nog in gebruik zijnde eendenkooi in Nederland. De plas is ontstaan door een dijkdoorbraak. ’s Winters overwinteren duizenden eenden die van heinde en verre naar de eendenkooi komen.
Het gebied rondom de eendenkooi is niet vrij toegankelijk, met uitzondering van het vogelkijkscherm. Op de website van Stichting Zuid-Hollands Landschap zijn zomers begeleide groepsexcursies te boeken om de eendenkooi dichterbij te bekijken.
Bronnen: Stichting Zuid-Hollands Landschap en Wikipedia
Ik ga het trappetje af en loop over het pad tussen de dikke begroeiing van struiken. Ook kom ik langs een boomstronk met een soort witte zwam. Jeej, weer een paddenstoel, nummer twee!
Aan het einde van het pad is het vogelkijkscherm. Ik tuur door de kieren van het scherm over het meer, maar de vogels zitten allemaal aan de andere kant. Dus er valt weinig te zien. Een verrekijker zou handig zijn in dit geval. Dan ga ik maar weer terug de dijk op.
Om niet weer dezelfde weg terug te lopen, ga ik eerste een stukje verder langs de Lek en daarna naar rechts, weer een trappetje af naar de Kooiweg. Na nogmaals rechts loop ik aan de achterkant van de eendenkooi over een polderweg door de Krimpenerwaard. Ik kom nog een verdwaalde eend tegen, ik vermoed een krooneend.
Dit deel is een lange weg rechtdoor, meestal niet mijn favoriet, maar vandaag deert het me niet. Na een kilometertje of twee bereik ik het Krimpenerhout en pak ik de eigenlijke route weer op.
Krimpenerhout
Het Krimpenerhout is een recreatiegebied tussen Krimpen aan de IJssel en Krimpen aan de Lek. Je kunt er heerlijk wandelen en fietsen en er zijn verschillende activiteiten te doen voor kinderen. Ook is er een surf- en zwemplas. In het energiebos zijn hoogspanningsmasten en natuur gecombineerd.
Op de website van Staatsbosbeheer vind je verschillende wandelroutes door het Krimpenerhout.
Bronnen: Staatsbosbeheer en In de Krimpenerwaard
Ik neem even een pauze op een bankje tegenover een paar mooie muurschilderingen op een klein gebouwtje. Ik kan niet terugvinden wie de maker is. Ik geloof dat er een grote tag met naam bij stond, maar daar heb ik natuurlijk geen foto van gemaakt 🤷🏻♀️.
Rechts van mij zie ik wat in het gras scharrelen. Het is een groepje fazanten. Ik durf niet al te dichtbij te komen om een foto te maken, ik wil ze niet wegjagen.
Mannetjesfazanten zijn prachtig gekleurde vogels met een lange staart. Sommige mannetjes hebben een witte ring om de hals. De vrouwtjes zijn minder opvallend met schutkleuren, maar hebben net als de mannetjes een lange staart. De fazant komt niet van nature voor in West-Europese landen, maar is door de Romeinen in West-Europa uitgezet. Fazanten leven vooral aan bosranden, akkerland en rietvelden. Fazanten leven in een haremstructuur: één mannetje leeft met meerdere vrouwtjes.
Bron: Vogelbescherming
Na een paar minuten ga ik verder door het Krimpenerhout. Ik loop over kronkelende paadjes, over bruggetjes en door stukjes bos. Hoog op een lantaarnpaal staat een reiger uit te kijken over het Krimpenerhout. Hij blijft lekker zitten als ik onder de lantaarnpaal door loop.
Lopen langs de lange Loet
Na het Krimpenerhout steek ik een rotonde bij de N210 over en ga naar rechts het fietspad op. Ik wandel langs het veenriviertje de Loet. Het is een prima groene strook om te wandelen, maar het geluid van razende auto’s van de provinciale weg is constant te horen. Dat maakt het wel wat minder. Bij de afslag richting Ouderkerk aan de IJssel steek ik over en loop verder langs de Loet. Hier begint ook het Loetbos, die haar naam dankt aan het riviertje.
Dit westelijkde deel van het Loetbos is weinig interessant, je loopt ook vooral langs het bos en er niet doorheen. En ondanks dat het herfst is, zitten de meest blaadjes nog aan de bomen. Bij de parkeerplaats stop ik met de wandeling. Vanuit hier kun je de hoofdroute vervolgen richting Bergambacht. Maar ook Variant A richting Rotterdam via de Krimpenerwaard, Zuidplas en Rottemeren. De volgende keer ga ik verder met Variant A en wandel ik een extra rondje door het oostelijke deel van het Loetbos. Het zal mij benieuwen of dat deel wel leuk is. Ik kan je alvast verklappen: dat is het zeker!
Eindoordeel
De molens van Kinderdijk zijn nogmaals prachtig. Het deel naar Bakkerswaal, door de Krimpenerwaard, het Krimpenerhout en een deel van het Loetbos waren leuk, maar niet bijster bijzonder. Daarom geef ik drie sterren aan deze wandeling. Deze keer ben ik overigens niet verkeerd gelopen, maar haasten moet je ook niet doen!
Meer info:
Route: Etappe 5 en Etappe 6 LAW 6 Grote rivierenpadWaar: van Kinderdijk naar het Loetbos bij Lekkerkerk, Zuid-Holland.
Aantal km: +/- 14 km
Datum gewandeld: 16 oktober 2020
Materialen illustraties: Kleurpotloden voor het kaartje en aquarelverf voor de illustraties
Aantal sterren: ⭐⭐⭐
ColourFlux Studio maakt gebruik van zogenaamde affiliate links. Als je een product koopt via de link in een advertentie, ontvangt ColourFlux Studio een klein bedrag. Er zijn geen extra kosten aan verbonden voor de koper.
Terug naar Blog.
