Grote rivierenpad: Carnisselande – Hendrik-Ido Ambacht – ⭐⭐

Ik ga weer verder met mijn wandeling op het Grote rivierenpad. Dit keer gaat de wandeling van Carnisselanden, Barendrecht naar Hendrik-Ido Ambacht.

Carnisselanden

Ik start in Carnisselande bij de eindhalte van tram 25 vanuit Rotterdam. Het is een bewolkte dag begin oktober. De zon piept af en toe door de wolken heen. Volgens de weerapp zal het vandaag grotendeels droog blijven. Bij het eindpunt van de tram wandel ik over een mooie, golvende loopbrug over de Gaatkensplas.

Verderop is de Gaatkensbult te zien, een kunstmatige heuvel waar je een mooi uitzicht hebt op de omgeving. Ik ben al eerder uit nieuwsgierigheid de heuvel op geklommen, en heb toen twee foto’s van het uitzicht gemaakt.

Voor nu houd ik de heuvel voor lief en ga verder met de route. Ik loop over het fietspad door de Jan Gerritsepolder, een groen, maar saai deel van het recreatiegebied Oude Maas. Op een gegeven moment steek ik de A29 over waar de Heidenoordtunnel begint.

Aan de overkant bevinden zich roltrappen voor fietsers om de Heidenoordtunnel door te gaan. Ik hoef daar voor mijn route niet doorheen, dus ik loop verder. Het volgende deel van het recreatiegebied is de Vredepolder, aan de zuidkant van Barendrecht.

Hier zijn veel bospartijen en grasweides, met nogmaals uitzicht over de Oude Maas. Ik heb nu wel een beetje genoeg van deze rivier. Nog even en ik laat de Oude Maas voorgoed achter me 😃.

Op een klein stationnetje ’s morgens in de vroegte

De Vredepolder gaat naadloos over in het Spuiveld. Ik passeer een pannenkoekenrestaurant en een snackbar. Ook zie ik een bruin-wit gebouwtje. Ik denk eerst nog dat het openbare toiletten zijn, maar er gaat verbazingwekkend genoeg een spoorrails onderdoor. Het is het treinstationnetje van de Maasoever Spoorweg Barendrecht. In de zomermaanden rijdt hier een treintje om jong en oud te vermaken. Het station is nu gesloten en ik kan mijn wandeling voortzetten door een deel van de spoorrails te volgen. Verderop bij de camping is het rangeerterrein van het treintje achter een groot hek.

Na de camping ga ik bij een kruispunt verder over het fietspad. Aan het eind van het pad ben ik bij Heerjansdam aangekomen.

Het land van Oude Maas en Waal

De Oude Maas ligt nu eindelijk achter me. Op naar de volgende rivier genaamd de Waal. Dit is niet de grote rivier in het midden van het land, daar kom ik veel later nog langs, maar een oude rivierarm tussen de Oude Maas en de Noord. Deze rivier is afgedamd bij Heerjansdam en Oostendam. De wandelroute gaat eveneens door deze plaatsjes, grotendeels langs de Waal.

Ik ben bij een bedrijventerrein aangekomen, maar zie geen markering. Ik heb weer eens iets over het hoofd gezien. Op het kaartje in de wandelgids kan ik er geen wijs uit worden. Ook het lantaarnpaalnummer in de beschrijving klopt niet met het nummer waar ik nu ben. Toch maar weer Google maps erbij pakken. Ik loop alvast een stukje verder over het bedrijventerrein. Bij de volgende weg moet ik weer terug richting de Oude Maas. Het zal toch niet, maar ik zie dat ik bij het kruispunt had moeten oversteken. Ik was te ver gelopen. De markering is nu ook weer te zien. Ik wandel over een pad tussen de bomen door en even later ben ik in de Dorpsstraat van Heerjansdam.

In Heerjansdam gaat de route vervolgens over het Waalpad, en hoe kan het ook anders, langs de Waal. Bij een restaurant genoemd naar de rivierarm, ’t Waaltje, houdt het pad op. De route is tot nu toe best saai en ik overweeg hier de aftakroute naar het station van Barendrecht te nemen en op huis aan te gaan.

Andere wandelgids over dezelfde regio

Toch besluit ik om nog even verder te lopen, misschien wordt het verderop nog leuker en kan dan bij Rijsoord een bus pakken. Ik loop door een spoortunnel met tegeltableaus van allerlei wilde dieren. De route is zo saai dat ik van elk tableau een foto maak 😂. Ik had nog meer foto’s maar die zal ik je besparen.

Na nog een klein stukje langs de Waal kom ik bij het Waalbos. De route wijkt af nogmaals richting de Waal, maar ik zie borden over een omleiding staan. Ik neem het zekere voor het onzekere en wandel verder door het Waalbos. Het Waalbos is nog een jong bos, het is pas in 2014 aangelegd. Dat is zeker te zien. De bomen moeten nog flink groeien. Ik loop nu vooral door een weids landschap met plassen, rietkragen en struiken.

Via het Waalbos ga ik alsnog richting de Waal en loop de dijk op bij de Rijsoordse molen. Aan de overkant van de Waal zijn mooie huizen aan het water te zien. Ik loop het dorpje Rijsoord binnen en ga op zoek naar een bushalte.

Toch verder naar Hendrik-Ido Ambacht

Maar helaas, aangekomen bij de bushalte zie ik dat de buurtbus vanwege de coronamaatregelen niet rijdt. Er zit niets anders op om door te lopen naar Hendrik-Ido Ambacht. In Rijsoord kom ik nog langs een kerk die op de foto gaat.

De weg naar Hendrik-Ido Ambacht is een drukke doorgaande weg, zonder trottoir. Ik kan meerdere keren in de berm voor langs sjezende auto’s. Langs de drukke weg zijn veel grote villa’s te vinden. Uiteindelijk bereik ik een rustiger gedeelte van Hendrik-Ido Ambacht. Ik heb inmiddels weinig zin meer om het dorp verder te verkennen. Bij het kerkplein zoek ik op hoe ik heb beste met het OV naar huis kan. Op deze manier dus: vanaf het centrum met de bus naar Zwijndrecht en daarna met de trein naar Rotterdam.

Eindoordeel

_{ColourFlux Studio maakt gebruik van zogenaamde affiliate links. Als je een product koopt via de link in een advertentie, ontvangt ColourFlux Studio een klein bedrag. Er zijn geen extra kosten aan verbonden voor de koper.}

Terug naar Blog.