Vandaag is de grote dag: ik zal mijn eerste lange afstandswandelpad (LAW) afronden. Nou ja, het Nederlandse deel, want het Grote rivierenpad gaat nog verder Duitsland in richting Kleef. Ik begin in Nijmegen en laat de grote rivieren achter me. Ik zoek het hogerop in de fantastische Berg en Dal-regio. Mijn eindstreep is op de Duivelsberg, waar ook LAW 16 het Romeinse Limespad eindigt.

Wandelkaartje Grote rivierenpad Nijmegen - Duivelsberg
Wandelkaartje Grote rivierenpad Nijmegen – Duivelsberg

Het is nog donker in Nijmegen

Ik reis af naar Nijmegen op de een-na-laatste dag van het jaar (2021). Ik had me dit jaar voorgenomen om het Grote rivierenpad af te ronden. Dat haal ik dus nog net. Het startpunt van deze wandeling is bij de Waal, waar ik de vorige keer geëindigd ben. Via een heen-en-weertje loop ik eerst vanaf station Nijmegen naar de Waal via de Veemarkt. Om er bij de Waal achter te komen, dat ik nogmaals via de Veemarkt terug moet naar het Kronenburgerpark.

De route gaat niet door het park, maar ik wandel er zelf een extra rondje doorheen. Het is namelijk nog donker en de middeleeuwse toren staat er prachtig bij in het blauwe licht. Ik loop om de vijver in het midden van het park heen. In de vijver staat een enorme eendenvilla.

Na het rondje door het park ga ik steil omhoog door het centrum. De winkels zijn nog dicht. Links van mij piept de St. Stevenskerk tussen de gebouwen door. Een gargoyle houdt de wacht. Ik had hier eigenlijk in gemoeten, maar de route zoeken in een stad is best lastig. Op elke lantaarnpaal zitten verschillende stickers, de rood-witte markering zie je zo over het hoofd. Ik passeer de Grote Markt en de Waag. Het ziet er gezellig uit met de feestverlichting.

Ik sla linksaf een smal straatje in. Ik kom bij een plein met een terras en een restaurant in een mooi gebouw. Ik ga rechts om het gebouw heen, loop een trappetje af en daar kom ik de markering tegen. Ik sla rechtsaf en daarna links en dan ben ik opeens weer bij de Waal.

Ik loop een stukje over de boulevard langs de Waal. Bij het grasveld neem ik een pauze en geniet van mijn koffie en het uitzicht.


Het Valkhof- en Hunnerpark

Via een trappetje bij museum de Bastei ga ik omhoog. Wat een hoogteverschil! Halverwege het trappetje heb ik een mooi uitzicht op de rivier.

Bovenaan de trap ben ik in het Valkhofpark. Onmiddellijk na de trap staat de middeleeuwse St. Nicolaaskapel.

Ik loop om de kapel heen en ben midden in het park. Verderop in het park staat een eeuwenoude ruïne, daar loop ik even naartoe. Daarna snel terug het trappetje af.

Onderaan de trap steek ik een druk kruispunt over, vervolgens ga ik naar rechts en wandel ik langs een muur met een hart van graffiti en een kanon bovenop. Dan kom ik langs hotel Belvédère gevestigd in een kasteel.

Ik ben inmiddels in het Hunnerpark en wandel langs een historische poort en muur. Ook maak ik een foto van het beeld middenin het park.

Ik steek nogmaals een kruising over en ga bij een zorgcentrum een wandelpad steil omhoog. Nooit geweten dat er zulke hoogteverschillen zijn binnen een stad in Nederland. Vanaf deze hoogte heb ik uitzicht over de Waal en de Ooijpolder. Ik loop een stukje over een muurtje om het uitzicht beter te bekijken.

Voorbij het zorgcentrum ga ik naar rechts en loop door een woonwijk. Ik kom informatieborden tegen over de Romeinse geschiedenis. Ook LAW16 het Limespad komt hier langs, wat als thema de noordrand van het Romeinse rijk heeft. En als oudste stad van Nederland gaat het Limespad dus ook door Nijmegen heen. Tevens is de Romeinse Limes inmiddels toegevoegd aan de lijst van UNESCO Werelderfgoed.


Andere wandelgids over Nijmegen regio


Ik moet goed opletten dat ik de juiste markering volg. Ik sla links af en loop steil naar beneden langs de prachtigste huizen. Ik kijk mijn ogen uit. De huizen lijken regelrecht uit Oostenrijk te komen. Wat zal het hier mooi zijn als het gesneeuwd heeft. Maar ook glad, want de weg is enorm steil. Ik loop over een pad achter een huis langs en ben aan de voet van de heuvels in Ubbergen. Bij een bushalte neem ik een pauze.


Heuveltje op, heuveltje af

Ik loop een stukje langs de weg en mag rechts aanhouden en ga steil omhoog langs meer mooie optrekjes. Niet veel later gaat het pad wat naar beneden en ben ik nog een keer bij de weg met een mooie villa aan de overkant.

En weer ga ik een heuvel op. Eentonig kun je dit deel van de route niet noemen. Ik passeer een klein wit kerkje en daarnaast een gigantische pastelgeel landhuis. Uiteindelijk kom ik bij een Y-splitsing waar villa het Maartenshof staat. Hier buig ik af naar rechts.

De weg wordt nog steiler. Ik begin het te voelen in mijn benen. Bovenop de heuvel sla ik linksaf en ik ben in het bosgebied van Heerlijkheid Beek. Verderop bij een bankje heb ik een prachtig uitzicht over het dal met een dorpje in de verte. Een meneer naast me zegt dat het Persingen is, het kleinste kerkdorp van Nederland. Dit laatste heb ik overigens afgekeken van Wikipedia. Ik dacht namelijk dat hij zei dat het het oudste dorpje van Nederland is. En dat leek me logisch aangezien de oudste stad, Nijmegen, vlakbij is. Maar goed, terug naar de wandeling.

Ik wandel nogmaals heuveltje op en heuveltje af, maar nu tussen de bladerloze bomen door. Het is druk vandaag, ik kom vele andere wandelaars tegen.

De N70 wandelroute gaat ook door dit gebied heen, ik kom af en toe markeringen tegen. Deze route is uitgeroepen tot één van de mooiste wandelroutes van Nederland. Ik kan beamen dat het hier prachtig is. Het pad gaat omlaag en weer omhoog en ik loop langs de bosrand met glooiende, groene heuvels. Wat een prachtig landschap, dit heb ik nog niet eerder gezien tijdens mijn wandelingen.

Ik heb voor kerst speciale lenzen voor mijn mobiel-camera gekregen. Dit probeer ik hier even uit, bijvoorbeeld met een mistfilter.

Na de groene heuvels in het dal bereik ik het dorpje Beek. Ik kom langs een monumentale spoelput.

Spoelput de Elzen
Deze spoelput was gevestigd in het buurtschap Elzen en is nog tot 1929 gebruikt, voordat de riolering zijn intrede deed. De spoelput werd als wasserij gebruikt door mensen uit de buurt. De put wordt gevoed door zuiver bronwater uit de Elzenbeek. In 2002 is de put gerestaureerd.

Bron: Erfgoednet Berg en Dal

Het is nog niet gedaan met de pret. In Beek ga ik via modderige paadjes en trappetjes de heuvel op. Ik ga steeds hoger en hoger om daarna weer naar beneden te gaan. Door het vele op en neer gaan, gaat de wandeling niet heel snel. De glibberige paadjes helpen ook niet met snel doorlopen. Aangekomen in het dal staat er een bekende richtingaanwijzer. Deze richtingaanwijzer met Nederland – Duitsland heb ik vaker op foto’s voorbij zien komen.


Gefopt door de Duivelsberg

In het dal loop ik langs een weitje met pony’s. Ik sla rechtsaf en ga via een trappetje omhoog. Enkele hardlopers passeren mij, rennend door de modder. Bovenop de heuvel heb ik uitzicht op het dal waar ik net was. Ook hier gaat het pad op en neer. Ik vervolg mijn weg over een eeuwenoud kasseienpad, ik geloof ook een restant uit de Romeinse tijd.

Ik steek een weg over en ga via een trappetje omhoog. Hier zou de Duivelsberg, mijn eindpunt, moeten zijn. Bovenaan valt het uitzicht met erg tegen. Ik had begrepen dat het een fenomenaal uitzicht moet zijn. Maar als ik in het routeboekje kijk, zie ik dat ik toch nog een stukje naar links moet. De Duivel(sberg) heeft me gefopt!

Laatste treden naar de Duivelsberg?!
Laatste treden naar de Duivelsberg?!

Bij een pannenkoekenrestaurant is dan eindelijk de Duivelsberg. Het is meteen een stuk drukker. Hier is een punt waar meerdere wandelroutes elkaar kruisen: mijn eigen route, maar ook het beroemde Pieterpad en het streekpad door het Rijk van Nijmegen.

Wandelnet wegwijzer bij de Duivelsberg
Wandelnet wegwijzer bij de Duivelsberg

Ik sla linksaf en ga een heuvel met rozenstruiken omhoog richting het uitkijkpunt. Maar ook dit is het uitzichtpunt van de Duivelsberg nog niet. Ik ben op de Burchtheuvel, het echte uitkijkpunt is nog iets verderop. Haha, ik wordt elke keer in de maling genomen.

Eenmaal op de Duivelsberg is het uitzicht inderdaad fenomenaal. Ver beneden zie ik het dal met velden in verschillende schakeringen groen en omzoomd door rijtjes bomen.

Duivelsberg
De naam Duivelsberg is afgeleid van Duffelsberg. De Duffelt is de naam van de streek tussen Nijmegen en Kleef in Duitsland.

Bron: Wikipedia

Dit is voor mij het eindpunt van deze route. Ik ben trots op mezelf dat ik (bijna) een LAW heb afgerond. Hopelijk volgen er nog vele andere LAW’s. Ik moet nog wel eerst de Duivelsberg af aan de andere kant, op zoek naar de dichtstbijzijnde bushalte. Het Grote rivierenpad gaat aan de voet van de ‘berg’ nog naar rechts Duitsland in, richting Kleef, het officiële eindpunt.


Eindoordeel

Wat een prachtwandeling! Ik heb intens genoten van de stad Nijmegen en de Berg en Dal-regio. Ik ben blij verrast met de vele hoogteverschillen in dit deel van de route. Dat is heel wat anders dan de vlakke etappes van de rest van dit pad. Ik ben erg blij dat ik het Grote rivierenpad kan afsluiten met een wonderschone wandeling.

Meer info:

Route: Etappe 14 LAW 6 Grote rivierenpad
Waar: van Nijmegen naar Duivelsberg, Gelderland.
Aantal km: +/- 14 km
Datum gewandeld: 30 december 2021
Materialen illustraties: Kleurpotloden voor het kaartje en aquarelverf voor de illustraties
Aantal sterren: ⭐⭐⭐⭐⭐
Wandelgids:

Pin deze wandeling

Wil je deze Wonderschone wandeling ook wandelen? Pin deze wandeling op Pinterest om te bewaren voor later!

Pin Wonderschone wandeling Grote rivierenpad Nijmegen - Duivelsberg
Pin Wonderschone wandeling Grote rivierenpad Nijmegen – Duivelsberg

ColourFlux Studio maakt gebruik van zogenaamde affiliate links. Als je een product koopt via de link in een advertentie, ontvangt ColourFlux Studio een klein bedrag. Er zijn geen extra kosten aan verbonden voor de koper.


Terug naar Blog.