Grote rivierenpad: Herveld-Zuid – Nijmegen – ⭐⭐⭐

Al een week na mijn vorige wandeling op het Grote rivierenpad keer ik terug naar Herveld-Zuid. Ik zie de eindstreep al bijna. Helaas neemt de route een onverwachte wending. Vanaf Herveld loop ik de originele route uit het boekje via Slijk-Ewijk, Oosterhout en Lent naar Nijmegen. Halverwege de route kom ik er pas achter dat er een omleiding is…

Het is mistig in Herveld

Het is vandaag erg mistig en ik kan niet heel ver kijken. Ik start met de route aan de rand van Herveld-Zuid. Ik wandel langs museumboerderij Den Tip en even later passeer ik molen de Vink. Vanwege de mist zie ik de bezienswaardigheden echter pas als ik dichterbij kom. De boerderij en molen zijn wel mooi in de mist.

Net na Herveld-Zuid wordt ik door de markering naar rechts gestuurd langs een snelweg. Ik ben blij dat het mistig is, want dan zie ik de auto’s niet. Ook het uitzicht naar links wordt belemmerd, ik zie alleen wat boompjes van een boomkwekerij. Dat geeft een mysterieus effect.

Vlakbij een brug zie ik geen markering de brug af aan deze kant van rivier de Waal, dat betekent gewoon rechtdoor de brug over. Maar als ik in het boekje kijk zie ik dat ik helemaal verkeerd ben gelopen. Ik moet helemaal de brug niet over, dus ik ga snel via een trap de brug af en via een andere weg weer richting de route uit het boekje.

Onderaan de brug is een driesprong, daar neem ik even een pauze op een bankje. Normaal gesproken is hier een weids uitzicht over de Waal en uiterwaard, maar de mist is zo dicht dat ik de rivier niet kan zien. Dus geen mooie vergezichten ditmaal.

Ik ga de dijk af over een prachtige bomenlaan genaamd Grote Allee, richting landgoed Loenen. De bomen staan er mooi bij in de mist. Wat is de wereld toch klein!

Om terug op de route te komen sla ik links een pad in en even later moet ik dan naar rechts waar ik de markering kan oppikken. Maar de weg is afgesloten met een afzetlint omdat er bomen gesnoeid worden. Ik wil eerst nog ongehoorzaam zijn en gewoon erlangs gaan, maar het pad is erg modderig en omgewoeld door de machines. Ik ga toch maar terug en sla een klein stukje over.

Andere wandelgids over dezelfde regio

Terug bij de Grote Allee ga ik naar links en ben nu op Landgoed Loenen aan de bordjes te zien. Ik kom langs een stapel boomstammen. Misschien waren ze eerder ook wel bezig met omhakken. Ik kan links een bospad inslaan, maar daar gaat de route niet heen. Ik blijf op de halfverharde weg lopen.

Iets verderop komt Landhuis Loenen in zicht. Ik ken twee andere plaatsen met dezelfde naam, Loenen aan de Vecht en Loenen (van de watervallen) bij Apeldoorn. Dit is toch weer een andere Loenen, geen plaats maar een landgoed. Alle Loenens hebben wel iets bijzonders.

Nietsvermoedend naar de Waalbandijk bij Slijk-Ewijk

Bij een mooi huisje aan de rand van landgoed Loenen ga ik naar rechts. Ik ben nu vlakbij het dorpje Slijk-Ewijk. Ik loop eerst door een woonwijk. Ik ga nogmaals naar rechts om richting de Waalbandijk te gaan. Onderweg kom ik mooie bloemetjes tegen, maar ook een vreemde kangoeroe op een voorgevel van een huis. Vlak aan het eind van de weg staat een mooi, oud pakhuis.

Ik ben vlakbij de Waal, echter is deze nog steeds niet te zien. Wat ik wel zie is het witte kerkje van Slijk-Ewijk.

Op de dijk is een versperring en de dijk blijkt afgesloten te zijn. De vrouw die de wacht houdt zegt dat het kerkje van de andere kant nog mooier is en ik ga een stukje terug op de dijk. En ze heeft gelijk. Het kerkje is inmiddels als galerieruimte in gebruik. Dit is een leuke plek voor een pauze. Ik neem plaats op een picknickbankje naast een prachtig geïllustreerd informatiebord over Slijk-Ewijk.

Bij de versperring vraag ik de vrouw of ik Oosterhout via de dijk kan bereiken, maar dat gaat helaas niet en ik zal moeten omlopen. Ik heb niet goed opgelet tot waar de dijk is afgesloten en besluit bij Oosterhout de route weer op te pikken op de dijk. Ik moet nu de lange weg terug, dan in het dorpje rechtdoor en rechts over een fietspad en langs een drukke weg rechtdoor naar Oosterhout. Dit is geen leuke omweg en ik heb ook geen markeringen, dus ik doe het even via eigen inzicht en Google Maps 😉. Onderweg kom ik fruitboomgaarden en meer boomkwekerijen tegen.

Bij Oosterhout moet ik door een woonwijk en ik zie dat de dijk daar ook nog afgesloten is. Gelukkig moest ik hier de dijk juist af en kan ik de route oppikken. Ik loop langs een kerk en ga verderop naar rechts richting sportvelden.

Buitenplaats Oosterhout

De route leidt me nu door Buitenplaats Oosterhout. Eindelijk een leukere omgeving. De buitenplaats blijkt voornamelijk uit bos te bestaan. Dat had ik niet verwacht, zo dicht langs de Waal! Ik loop over nog mistige bomenlanen en kom hier en daar een paddenstoel tegen. Ik zie alweer een bord dat de dijk is afgesloten. Hier hoef ik nog niet de dijk op, dus dat scheelt.

Ik wandel een heuvel op met een uitzichtpunt. Vanaf de heuvel gaan in een stervorm verschillende paden naar beneden. Ik moet goed in het boekje kijken welk pad ik moet nemen. Het pad wordt steeds dichter begroeid en leidt met nogmaals rechtsaf richting de dijk. Zal ik er hier wel op komen? Maar nee, er staat weer een bord dat de dijk afgesloten is. Dan begint me er (eindelijk) iets te dagen dat er misschien wel een omleiding is. Ik kijk op de website van wandelnet en inderdaad, ik had bij Herveld-Zuid toch de brug over gemoeten. Om vervolgens de omleidingsroute aan de andere kant van de Waal te volgen 🤦🏻‍♀️.

Helaas ben ik al veel te ver om terug te gaan. Achteraf had ik ook nog een veerpont bij Slijk-Ewijk kunnen nemen naar de overkant. Maar ja, daar is het ook te laat voor. Alhoewel de mist ook roet in het eten gooit voor een oversteek met veerpont.

Ik ga maar weer terug en via een achteraf-paadje ben ik het bos uit. Dan volgt een saai pad naar Lent en moet ik via een wijk in aanbouw richting Nijmegen. Ik ben er bijna! Ik moet alleen nog op het eiland in de Waal genaamd Veur-Lent terecht komen en dan via een brug Nijmegen in. Maar ik raak hopeloos verdwaald in de nieuwe woonwijk. Ik loop spaak bij de Aldi-supermarkt en zie in de verte (de mist is inmiddels wat opgetrokken) een bruggetje naar het eiland. Ik kan er alleen niet komen. In lichte paniek probeer ik via een zandweg (waar bouwverkeer rijdt en waar ik eigenlijk niet mag komen) richting de dijk te lopen, maar besluit toch de naastgelegen brug over te gaan. Halverwege de brug kan ik toch het eiland op. Dit was het beste besluit van de dag, want de kleinere brug was ook al afgesloten.

Op het eiland ben ik gekalmeerd en kan weer van mijn wandeling genieten. Ik loop rustig langs de mooie beplanting. Het eiland is populair, het is druk met andere wandelaars en hardlopers. De Schotse hooglanders die op het eiland verblijven, hebben er weinig oog voor. Ik maak wel snel een foto, want eentje is druk bezig zijn hoorns te schuren aan een struik.

Verderop ga ik het eiland af via een brug en loop door een mooi poortje Nijmegen in. Nog één deel en ik heb (het Nederlandse gedeelte) van het Grote rivierenpad afgerond!

Eindoordeel

Pin deze wandeling

Wil je deze Prima wandeling ook wandelen? Pin deze wandeling op Pinterest om te bewaren voor later!

Meer wandelingen met klunzigheid

Gaat er bij jou ook wel eens wat fout tijdens het wandelen? Deel je ervaring en laat een reactie achter onder deze post!

Bij mij gaan er soms dingen mis tijdens het wandelen, mede door mijn eigen klunzigheid (gemiste markeringen buiten beschouwing houdend). Gelukkig komt het altijd op zijn pootjes terecht. Lees hier nog drie blogs met klunzigheid:

_{ColourFlux Studio maakt gebruik van zogenaamde affiliate links. Als je een product koopt via de link in een advertentie, ontvangt ColourFlux Studio een klein bedrag. Er zijn geen extra kosten aan verbonden voor de koper.}

Terug naar Blog.