Het Grote rivierenpad lonkt. Ik doe weer een checkup of de bloesem al begint te bloeien. Dit keer wandel ik vanuit Vianen naar Leerdam en kom onderweg door het natuurgebied Bolgerijse griendbossen en langs een aantal hoogstamboomgaarden.
Aanlooproute vanuit Vianen
Mijn startpunt van het Grote rivierenpad is vandaag bij de Bolgerijensebrug. Via een aanlooproute over de Panoven langs het Merwedekanaal vanuit Vianen kom ik daar. Het is een kleine 2 km lopen. Deze weg liep ik de vorige keer de andere kant op.
Aan de andere kant van de brug staat het Autena gemaal. Ik maak snel een foto en ga meteen rechtdoor over een boerenlandweg de Bolgerijsekade. De zon staat nog laag aan de hemel en schijnt mooi tussen de takken van een boom. Het belooft een zonovergoten dag te worden.
Volgens de markering moet ik bij de volgende afslag linksaf, maar volgens het boekje moet ik rechtdoor. Ik volg eerst de markering naar links. Bij het huis op de hoek zit een groen vogeltje in de boom. Ik denk dat het een groenling is of een sijsje. Ik heb hem als groenling genoteerd.
Aan mijn rechterhand is een bosperceel en er lijkt een pad omheen te lopen, maar ik zie geen markering. Had ik dan toch eerder rechtdoor gemoeten? Ik besluit om terug te lopen en toch rechtdoor te gaan volgens het routeboekje. Bijna aan het einde van de weg blijkt deze dood te lopen en moet ik alsnog dezelfde weg terug. Zo heb ik wel weer een kilometer extra gelopen.
Andere wandelgids over dezelfde regio
Later kom ik erachter dat er een routewijziging is. Er was ooit een voetgangersbrug over de A27 snelweg, maar deze is er niet meer. Dat staat natuurlijk niet in het boekje. Note to self: gewoon de markering volgen of even de website van Wandelnet checken.
Als ik voor de tweede keer langs het bosperceel loop, hoor ik een vreemd geluid vanuit de struiken komen. Het moet een soort vogel zijn, maar ik kan er niet wijs uit worden welke. Het is een beetje een krakend en kakelend geluid, het heeft wel iets weg van een kalkoen. Ik zie de vogel nergens, maar ik blijf hem horen.
Bolgerijse griendbossen
Aan het einde van de weg bij een T-splitsing ga ik naar rechts en kan ik de A27 onderdoor. Vanaf hier heb ik twee mogelijkheden: de normale route rechtsaf of de route met hond rechtdoor. Ik heb geen hond dus ik kies voor rechts en dat was een uitstekende keuze! Ik loop door het natuurgebied de Bolgerijse griendbossen. Ik wandel over een graspad tussen riet, struiken en wilgen. Het pad is soms een beetje drassig, maar goed begaanbaar. Hier mogen geen honden komen, vandaar de alternatieve route.
Als ik naar links ga zie ik een grote, dikke fazant opvliegen en maakt tot mijn verbazing dat krakende, hoge geluid wat ik eerder hoorde. O, het is een fazant! Nooit geweten dat die zo klinkt. Ik ga naar rechts en loop tussen de wilgen door, de bomen hebben prachtige oranje-, geel- en okerkleurige takken. Zo is de natuur toch mooi in de vroege lente. In de verte hoor ik vaker het geluid van fazanten. Dit is een paradijs voor deze vogels.
Bij een oud bankje, volgroeid met mos, neem ik even een pauze. Om me heen vliegen koolmeesjes en pimpelmeesjes. Ik vind het leuk gezelschap! Ik moet nu naar links weer over de Bolgerijse kade en daarna al snel naar rechts langs de bosrand.
Even later loop ik nogmaals tussen de knotwilgen. Op een tak zit een klein bruin vogeltje dat een vrolijk riedeltje voortbrengt. Ik meen een fitis te herkennen. Ik moet naar links, maar even rechtdoor is een vogelkijkscherm. Daar wil ik even een kijkje nemen. Ik tuur door de kijkgaten van het scherm en ik heb uitzicht op een plas, maar uiteraard zijn er weinig vogels te bekennen. Ik neem dan maar even een pauze en zoek meteen het geluid van de fitis op. Ja, het is inderdaad hetzelfde riedeltje. Weer een vogeltje dat ik kan herkennen!
Het uiterlijk van de fitis is vrijwel gelijk aan de tjiftjaf (zie vorige blogpost voor meer info en een illustratie van de tjiftjaf). De fitis is ook geel-groen-bruin van kleur. Ze zijn bijna niet te onderscheiden. De poten van een fitis zijn wel van een lichtere kleur.
Waar je deze twee vogeltjes wel van kan onderscheiden is het geluid. Zoals de vogelbescherming de zang van de fitis omschrijft: “helder dalend riedeltje van zoete, melancholieke klanken”. Nou, inderdaad! De tjiftjaf klinkt simpelweg als een tjiftjaf: tjif-tjif-tjaf-tjif-tjaf (in willekeurige volgorde).
Daarnaast is het leefgebied van de vogeltjes anders: de tjiftjaf komt vrijwel overal voor, maar de fitis houdt meer van vochtige of droge halfopen landschappen, zoals heide, bos en agrarisch gebied. Dat klopt ook, daar ben ik nu: vochtig halfopen landschap!
Bron: Vogelbescherming
Ik ga terug naar de route en loop langs de rand van het bos met kronkelige bomen. Ik loop over een zandpaadje waar de wortels van de bomen uit steken. Goed opletten waar ik loop dus. Opeens zie ik in mijn ooghoek iets wegspringen. Het is een drietal reeën! Ze sprinten vlug naar de andere kant van het weiland.
Hei- en Boeicop en Schoonrewoerd
Ik ben aan het eind van de Bolgerijse griendbossen. Ik ga naar rechts het asfalt op. Niet veel later is het asfalt alweer verleden tijd. Ik moet nu naar links dwars door een weiland heen. Ik zie koeien lopen, maar ver genoeg om er geen last van te hebben. Dus ik kan op mijn gemakje doorlopen.
Boven me zie ik twee grijs-blauwe vogels om elkaar heen cirkelen. Ik geloof dat het blauwe kiekendieven zijn, maar zeker weten doe ik het niet zonder verrekijker.
Aan de andere kant van het weiland ben ik bij de boerderij, maar een metalen hek sluit het weiland af. Ik ben hier toch wel goed? Ik klim maar over het hek heen. Eenmaal naast de boerderij zie ik de markering weer. Gelukkig, ik zit goed. Wat een opluchting, het voelt toch een beetje ongemakkelijk om zomaar over een boerenerf te lopen.
Vooraan bij de boerderij ga ik naar links door het plaatsje Hei- en Boeicop met een lang lint van verschillende boerderijen.
Een paar honderd meter verder mag ik weer naar rechts. Ik vind deze zigzaggende route erg leuk tot nu toe. Ik volg een fietspad tussen de weilanden en nog iets verderop tussen hoge populieren door. Aan het eind van het fietspad gaan we weer naar links. Ik ben bijna bij Schoonrewoerd. Dit is wel het minst leuke deel van de route, Schoonrewoerd vind ik niet veel aan. Bij het plaatsje ga ik eerst een viaduct onderdoor. Ik maak snel een foto van de kerk en verlaat het plaatsje aan de andere kant weer snel. Ik heb nog een lange weg te gaan naar Leerdam, dus niet te veel treuzelen.
De weilanden hebben plaatsgemaakt voor boomgaarden. Het is begin april, maar de bloesem is er nog steeds niet. Alles zit nog in de knop. De lente komt maar traag op gang. Wel staat er een magnoliaboom in bloei!
Wiel van Bassa en Diefdijk
Even verderop ben ik bij het Wiel van Bassa. Dit is een meertje ontstaan door een dijkdoorbraak. Rondom het wiel staat een hoogstamboomgaard, ter herkennen aan de hogere fruitbomen in verschillende vormen en maten. De bomen zijn ongelijk verspreid over het gebied, niet netjes op een rijtje als bij de laagstamboomgaarden. Tegen sommige bomen staat een ladder. De appels en peren worden dus met de hand geplukt i.p.v. machinaal bij de massaproductie-boomgaarden.
Het Wiel van Bassa is het grootste doorbraakwiel van Nederland. Het wiel is ontstaan vanwege een doorbraak van de Diefdijk (waar ik straks over zal lopen). Het Wiel is 13 hectare groot en tot 8 meter diep. Het is in beheer door stichting Zuid-Hollands Landschap.
Bron: Wikipedia
Ik lees op een informatiebord dat de bomen een goede schuilplaats zijn voor steenuilen. Helaas kom ik er geen tegen. Ik loop in een halve cirkel om het Wiel van Bassa heen en vervolgens bereik ik de Diefdijk.
Ik wandel langs een aantal bunkers aan de Diefdijk. Hier loopt ook het Waterliniepad (LAW 17), maar deze neemt een net iets andere weg verder over de Diefdijk. Ik ga zelf de dijk af en loop langs de Culemborgsche Vliet.
Aan de overkant van de vaart zit een gans op een nest, ook lopen er schattige lammetjes. Zo kun je zien dat het wel lente is. Onderweg kom ik nog een trekpontje tegen en verschillende onverharde paden, maar deze behoren niet tot de route. Dat is wel jammer, want ik vind dit deel langs de vaart een beetje saai. Je kunt hier een klompenpad volgen die over de onverharde paden gaat: het Rhenoijschepad. Deze komt op mijn to-hike lijstje.
Ik ben inmiddels wel klaar met de wandeling. De 20 km naar Leerdam is met toch iets te ver. De laatste loodjes wegen het zwaarst. Maar ik moet toch nog door naar het station van Leerdam. De weg langs de Culemborgsche Vliet en de Diefdijk lopen in een punt weer naar elkaar toe tot bij het Wiel (nog zo’n meer, gewoon ‘Wiel’ genoemd dit keer) en het Werk op de Spoordijk (een verdedigingswerk van de Nieuwe Hollandse Waterlinie). Ik neem hier mijn laatste pauze. Hier zie ik trouwens wel een tak met bloesem. Toch nog bloesem zo tegen het einde van de wandeling!
Aan de rand van Leerdam kom ik nog door een park, maar ik kan er niet echt van genieten. Ook in foto’s maken heb ik geen zin meer. Het laatste stuk door Leerdam loop ik wat sneller omdat ik de trein wil halen. Het is een langer stuk dan gedacht, ook omdat ik een stukje om moet lopen vanwege een opgebroken weg. Gelukkig kan ik nog net de trein halen.
Eindoordeel
Een verrassend leuke wandeling met als hoogtepunt natuurgebied Bolgerijse Griendbossen. Wel een iets te lange wandeling voor mijn doen. Vind jij 21 km niet te lang? Dan is dit een superwandeling voor jou!
Pin deze wandeling
Wil je deze superwandeling ook wandelen? Pin deze wandeling op Pinterest om te bewaren voor later!
ColourFlux Studio maakt gebruik van zogenaamde affiliate links. Als je een product koopt via de link in een advertentie, ontvangt ColourFlux Studio een klein bedrag. Er zijn geen extra kosten aan verbonden voor de koper.
Terug naar Blog.
