Vandaag start ik nogmaals in Dinteloord, maar nu wandel ik de andere kant op, richting Willemstad. Ik kom langs twee forten van de Zuiderwaterlinie: Fort de Hel en Fort Sabina. Ik eindig mijn wandeling in vestingstadje Willemstad. Nee, niet op Curaçao, maar in Noord-Brabant.
Door de polders bij Heijningen
Ik stap een bushalte eerder uit dan de vorige keer, bij de Prinslandse brug en rivier de Dintel. De dijk rondom Dinteloord vind ik niet zo boeiend en kan ik wel overslaan.
Ik wandel door de polder en langs fruitboomgaarden. Ik heb eindelijk een verrekijker aangeschaft (ik had het me in eerdere wandelingen al voorgenomen) en deze vandaag meegenomen. Maar wat een zwaar ding is het zeg. Helemaal niet handig om mee te nemen. Ik neem de verrekijker gelukkig niet voor niets mee, ik zie gele kwikstaarten en graspiepers.
De mannetjes-kwikstaart heeft een gele keel en borst, een blauwgrijze kop met een witte wenkbrauwstreep en olijfgroene vleugels. Het vrouwtje is minder opvallend, zij heeft wel een blauwgrijze kop, maar ze is lichtgeel van kleur op de keel en borst. De gele kwikstaart komt vooral voor in open landbouwgebieden.
Deze vogel broedt van eind april tot in juli en heeft één à twee legsels per jaar met 4 tot 6 eieren per keer.
Bron: Vogelbescherming
Het tulpenseizoen is aangebroken en in de verte zie ik zowaar een roodgekleurd tulpenveld. Dit verwacht ik niet in deze regio. Helaas kom ik er niet vlak langs en voor een foto is het te ver weg. De route leidt me verder door het platteland in de omgeving van Heijningen.
Het is een beestenboel onderweg, ik kom veel boerderijdieren tegen, zoals geiten, varkentjes, kippen, pony’s en zelfs ezeltjes.
Niet alleen de boerderijdieren hebben de lente in hun bol, maar ook de bloemen, struiken en bomen. De berm is een schitterende zee van geel en wit door koolzaad en fluitenkruid.
Ik sla rechtsaf en loop via een viaduct de snelweg over. Ik kom vervolgens door het dorpje Helwijk waar aan de weg gewerkt wordt. Gelukkig leidt de route me niet naar het afgesloten gedeelte en kan ik mijn weg vervolgen.
Fort de Hel en Fort Sabina
Aan het einde van de dijk bevindt zich Fort de Hel. Aan het bord te zien is het fort in de zomermaanden open voor bezichtigingen. Helaas, of misschien gelukkig, is Fort de Hel vandaag gesloten.
Fort de Hel behoort tot een kring van forten ter verdediging van Willemstad, de Stelling van Willemstad genaamd. Fort de Hel is een vierkant fort gebouwd door de Fransen in de tijd van Napoleon en heette toen nog Fort l’Enfer. Later kwam het fort in Nederlandse handen. Ook de Duitsers hebben het fort in bezit gehad in de Tweede Wereldoorlog.
Op dit moment (2023) is gemeente Moerdijk op zoek naar een nieuwe exploitant voor Fort de Hel, daardoor is het fort voorlopig niet meer open voor bezoekers.
Bron: Zuiderwaterlinie
Ik hoor allerlei vogeltjes zingen in het riet van de vestinggracht. Ik pak mijn verrekijker erbij, maar zelfs met de kijker kan ik geen vogeltjes onderscheiden. Ik berg mijn verrekijker maar weer op en ga om een grote boog om Fort de Hel heen.
Daarna wandel ik via een vervelend drukke weg, in een nog grotere boog naar Fort Sabina. Op deze weg rijden enorm veel vrachtwagens en ik sta geregeld in de berm. Net voor Fort Sabina zie ik een vogelkijkhut met uitzicht op de Sint Anthoniegorzen. Daar gaan we even binnenkijken.
Andere wandelgids over linies
Ik heb uitzicht over een plas en drassig weiland. Binnen in de hut hangen zwaluwnestjes. Als ik weg ga laat ik de kijkgaten, die dicht kunnen met luikjes, open. Dan kunnen de zwaluwen er nog bij.
Fort Sabina is gesloten op maandag en dinsdag. Op andere dagen mag je vrij wandelen binnen de muren van het fort. Ondanks dat het maandag is, staat de poort wel open. Toch ga ik niet naar binnen, ik maak alleen een foto van de binnenkant vanaf de poort. Ik heb nog flink wat kilometers te gaan, dus een wandeling binnen de muren bewaar ik voor een andere keer.
En Fort Sabina is zeker de moeite waard om voor terug te keren:
Ook Fort Sabina maakt deel uit van de Stelling van Willemstad. Het fort is in 1811 gebouwd door Napoleon en heette toen nog “De Ruijter”. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bood Fort Sabina dekking aan haar burgers.
Tegenwoordig is het fort open ter bezichtiging en worden er vele evenementen georganiseerd, zoals festivals, workshops en concerten. Ook is er een brasserie waar je lekker kunt lunchen.
Bron: Zuiderwaterlinie
Volkeraksluizen
Nu ben ik op weg naar de Volkeraksluizen, ik loop een heel stuk langs het kanaal met dezelfde naam. Een oud schip moet net door één van de sluizen heen. Door het hek is het lastig het schip op de foto te krijgen.
Bij het sluizencomplex beklim ik een uitkijktoren. Wat een immens sluizencomplex is dit! Het blijkt het grootste sluizencomplex van Europa te zijn. Enorme schepen worden door de sluizen geloodst.
Ik wandel nogmaals langs een drukke weg. Gelukkig kan ik een stukje over het gras langs hoge bomen lopen. Net voor de bocht ga ik naar rechts een natuurgebied in. Eindelijk een onverhard pad in natuurgebied Vlakehoek. Ik kom langs een mooi meer en loop over smalle wandelpaadjes. Ook kom ik hier weer de lente tegen in de vorm van kleine, blauwe bloemetjes.
Willemstad
Al snel ben ik het natuurgebied uit en zie ik Willemstad, mijn eindpunt, in de verte. Ik loop eerst langs de haven aan het Hollands Diep en ga via de Westbeer, een pad met muurtje dwars door de vestinggracht, Willemstad binnen.
Ik loop vandaag alleen een deel over de binnenste stadswal. Ik maak veel foto’s van de gebouwen binnen de wal en van de bunkers op de wal.
Na ongeveer drie kwart over de wal ben ik bijna bij de bushalte. Het begint licht te regenen, dus het wordt tijd om te stoppen. De volgende keer neem ik uitgebreid de tijd om de vestingstad te verkennen.
Eindoordeel
Het deel tussen Dinteloord en Helwijk kan wat saai zijn. Toch heb ik me prima vermaakt met foto’s maken van alles wat groeit en bloeit. In de winter lijkt het me een stuk minder mooi.
Fort de Hel en Fort Sabina lijken me leuk en zeer interessant voor een bezoekje, dat bewaar ik voor een andere keer. De weg tussen Fort de Hel en Fort Sabina vond ik minder leuk, maar ik zie dat ik niet helemaal goed ben gelopen. Misschien dat de goede route wat rustiger is qua verkeer.
De Volkeraksluizen zijn imposant om te zien en Willemstad is absoluut de moeite waard om te bezoeken. Een Prima wandeling naar mijn idee!
Meer info:
Route: Etappe 3 ZuiderwaterliniepadWaar: van Dinteloord naar Willemstad, Noord-Brabant.
Aantal km: +/- 16,5 km
Datum gewandeld: 25 april 2022
Materialen illustraties: Kleurpotloden voor het kaartje en aquarelverf voor de illustraties
Aantal sterren: ⭐⭐⭐
Pin deze wandeling
Wil je deze Prima wandeling ook wandelen? Pin deze wandeling op Pinterest om te bewaren voor later!
Meer wandelen langs sluizen
Tijdens mijn wandelingen kom ik vaker sluizen tegen. In de onderstaande blogs zie je welke:
ColourFlux Studio maakt gebruik van zogenaamde affiliate links. Als je een product koopt via de link in een advertentie, ontvangt ColourFlux Studio een klein bedrag. Er zijn geen extra kosten aan verbonden voor de koper.
Terug naar Blog.
