Grote rivierenpad: Zevenhuizen – Hillegersberg, Rotterdam – ⭐⭐⭐⭐

Vandaag bereik ik de Rottemeren via de wandelroute van het Grote rivierenpad. Ik heb er al twee keer eerder naar verwezen, maar nu is het dan echt zover. Ik begin mijn wandeling in Zevenhuizen en wandel langs de Rottemeren en de Rotte, vervolgens loop ik door het Hoge en Lage Bergse Bos. Bij mijn eindpunt in Hillegersberg Rotterdam heb ik in een achtje Variant A en B van het Grote rivierenpad afgerond.

Bij zonsopkomst in Zevenhuizen

Wandelen bij zonsopkomst is me goed bevallen de laatste tijd, ondanks dat het soms bewolkt is en de zon nagenoeg niet te zien is (zie links naar eerdere blogs die ik erover schreef). Ik probeer dus rond zonsopgang in Zevenhuizen te zijn. Vanuit de bus zie ik een rode gloed aan de horizon en vanuit de bus is het al prachtig. Ik duim er op dat ik nog op tijd ben. Ik stap voor de zekerheid een bushalte eerder uit. Eenmaal in Zevenhuizen is de rode gloed van de zon voornamelijk achter de huizen verborgen. Heb ik weer. 😂

Omdat ik een bushalte eerder ben uitgestapt moet ik eerst naar de route lopen. Dat is zeker geen straf. Eerst ga ik weer over een ophaalbruggetje. Hier staat ook een paneel met een foto hoe de brug er vroeger uitzag, geen spat veranderd 😉!

Ik loop door een mooi aangelegd parkje langs de Ringvaart waar ik in mijn vorige wandeling veelvuldig ben langsgelopen. Ik moet zeggen dat dit wel het leukste gedeelte langs de hele vaart is. Ik passeer de dorpskerk, in de ramen reflecteert de rode gloed van de zon toch nog een beetje.

Een stukje verder ga ik naar links en steek een laatste maal de Ringvaart over. Na nog een keer links ben ik in de dorpsstraat van Zevenhuizen, maar nu aan de andere kant. Iets voor het centrumplein waar ik de vorige keer stopte, ga ik naar rechts. Een paar minuten later laat ik Zevenhuizen achter me.

Het is nog maar een paar kilometer naar de Rottemeren. Ik loop een tijdje langs de Hennipsloot. Deze vaart mondt uiteindelijk uit in de Rotte bij de Korenmolen. Naast de vaart is een graspad en ik besluit om daar te gaan lopen in plaats van op het fietspad, maar als snel ga ik weer terug. Het graspad is een beetje glibberig en ik loop vlak langs het water. Dat is geen goede combinatie voor onhandige Margrita. Aan mijn linkerkant heb ik een weids uitzicht over de polders waar nu wel de zonsopkomst goed te zien is. De gloed is helaas verdwenen, maar dat maakt het niet minder mooi. In de verte zie ik de hoge woontorens van Nesselande.

Ik was eigenlijk van plan om een extra rondje richting de molenviergang in de Tweemanspolder te lopen en dan over het pad langs de Rotte en de Korenmolen terug naar de route te gaan. Bij de Brug over de Hennipsloot moet ik hiervoor naar rechts. Toch doe ik het niet, het is nog een heel eind naar Hillegersberg en dan heb ik er weer extra kilometers bij. Als ik bij de Korenmolen aankom, zie ik dat het pad langs de Rotte pas vanaf 10 uur opengesteld is en het is pas half 9. Een goed besluit dus!

Een week later ben ik terug gegaan om de molenviergang te aanschouwen. Niet via dezelfde route: ik ben eerste bij Bleiswijk uit de bus gestapt en ben via de Bleiswijkse Fles – met de meest mooie zonsopkomst ooit en vlonderpad(!) – naar de overgang over de Rotte bij de A12 gelopen. Om vervolgens aan de andere kant van de Rotte de vier molens op een rijtje te zien. Ik ga hier geen blog over schrijven, maar wil wel een aantal foto’s delen (zie galerij hieronder).

Rottemeren

Bij de Korenmolen heb ik dan eindelijk een mooi uitzicht over de Rottemeren.

Achter mij is de zon weer een stukje hoger gekomen boven de Willem Alexanderbaan. Dit is een roeibaan in een ovaal waar een kaarsrechte weg doorheen loopt. Om de roeibaan zijn waterpartijen met kleine eilandjes gemaakt, waar vele watervogels hun rust vinden. Over het voetpad op de Rottekade is een houten trap met platform gemaakt, zo heb je een iets hoger zicht over de roeibaan en de Rottemeren.

Na een korte pauze op de houten trap ga ik weer verder over de Rottekade langs goud-gele rietkragen. Verderop komt de Pekhuisbrug in zicht. Als ik de brug over loop gaat er net een roeier onderdoor. Over de Rotte roeien is toch ook veel leuker dan in cirkeltjes over zo’n saaie roeibaan!

Aan de andere kant van de brug sta ik aan de rand van de Bleiswijkse zoom rechts van mij. Ik ga echter die kant niet op, mijn route gaat naar links. Eerst nog een stukje langs de Rotte en even later ben ik bij het Hoge Bergse Bos aangekomen.

Hoge Bergse Bos

Aan de rand van het Hoge Bergse Bos is een wandelpad door de zogenaamde Wiebertjes. Dit is landschapskunst waarbij het stukje natuurgebied een geometrisch ontwerp heeft in de vorm van wiebertjes, de ruitvormige snoepjes. Van bovenaf zijn de ruiten goed te zien. Mijn route gaat hier niet doorheen, dus ik loop snel weer verder.

Ik loop over kronkelige paadjes, langs meertjes en over witte bruggetjes. Het Hoge Bergse Bos trok me niet zo, omdat het voornamelijk op outdoor sporten gericht is, zoals klimmen op een klimmuur, mountainbiken, kanoën en zelfs skiën (er is skihelling). Maar voor de wandelaar is het ook goed toeven. Veel leuker dan het Lage Bergse Bos blijkt later.

Andere wandelgids over dezelfde regio

Hoog in een boomtop zie ik een aalscholver uitkijken over het bos, achter hem zijn de contouren van de maan te zien. Dit was een inspiratie tot een illustratie die ik heb gemaakt. De originele illustratie en wenskaarten van de aalscholver met maan zijn te koop in mijn Webshop.

In het Hoge Bergse Bos moet ik zelfs een stukje klimmen, niet op de klimmuur die in de verte te zien is, maar een kunstmatige berg heuvel. Het Hoge Bergse Bos is namelijk gebouwd op sloop- en bouwafval, zoals meer recreatiegebieden in Nederland. Deze afvalberg is meteen het hoogste punt van het Hoge Bergse Bos. Ik heb een prachtig uitzicht over het hele Rottemeren-gebied en de skyline van Rotterdam.

Aan andere kant de heuvel af is het best wel steil, uitkijken waar ik loop dus. Door steeds naar de grond te kijken ben ik ook weer even de routemarkering kwijt, maar ik weet welke kant ik op moet en even later bij de parkeerplaats heb ik de route weer opgepikt.

Verdwalen op de golfbaan

De route loopt nu gedeeltelijk over een golfbaan tussen het Hoge en Lage Bergse Bos. Ik loop over grindpaadjes langs de verschillende holes. De golfers zeggen me nog vriendelijk gedag. Halverwege bij de parkeerplaats zie ik weer geen markering. Mijn gevoel zegt dat ik er bij de hoofduitgang uit moet, maar mijn hoofd zegt dat als er geen markering is ik rechtdoor moet blijven gaan. Ik kan vast wel aan de andere kant weer van de golfbaan af. Als ik dichterbij de rand van de golfbaan kom, zie ik dat daar geen doorgang is. Dan maar weer terug.

Terug bij de parkeerplaats besluit ik om naar links te gaan richting de Bergweg van Bergschenhoek. Dat hoort helemaal niet bij de route, maar ik wil zo snel mogelijk van die golfbaan af. De golfers kijken me nu aan alsof ik hier niet thuis hoor. Dat klopt ook, met mijn rugtas, waterfles en wandelschoenen. Na een paar bochtige paadjes langs nog meer holes, zie ik wel de openbare weg, maar er zit een greppel tussen. Ik overweeg nog om over de greppel te springen, maar zie er toch maar vanaf. Straks wordt ik nog opgepakt voor door het struikgewas te sneaken. Toch maar terug naar de parkeerplaats en mijn eerste gevoel volgen. Net buiten de hoofduitgang zie ik de markering… Weer een paar extra onnodige kilometers 🤦🏻‍♀️😅.

Het Lage Bergse Bos

Ook in het Lage Bergse Bos is het zoeken naar de markering. Dit is nu niet mijn eigen schuld, maar doordat een deel van het Lage Bergse Bos is weggevaagd voor de aanleg van een tunnel. Deze tunnel en de nieuwe rijksweg A16 is een snellere verbinding tussen de A13 en de A20.

Ik wandel eerst langs de Bergse plas met leuke wandelpaden een hangbrug. Het doet iets oosters aan voor mijn gevoel.

Al snel ben ik bij de hekken van de bouwput aangekomen. Ik moet een stukje terug over de Rottebandreef en dan verder over de Rottekade onder een tijdelijk brug door. Hier zijn ze daadwerkelijk bezig met de tunnel. Ik wist dat ik dit zou tegenkomen op deze wandeling. Het is echt een vreemde gewaarwording als je een leuk recreatiebos verwacht, maar dan allereerst door een enorme bouwput heen moet om bij het bos te komen.

Maar niet getreurd, het Lage Bergse Bos wordt na de aanleg van de tunnel heringericht met een groen tunneldak. Aangezien de tunnel in 2022 klaar is, zal het opbouwen en groeien van het bos wel een paar jaartjes duren. Meer informatie hierover kun je vinden op a16rotterdam.nl.

Terbregge en Hillegersberg, Rotterdam

Gelukkig is de bouwput maar voor korte duur en ben ik al snel in het Molenpark in de wijk Hillegersberg in Rotterdam beland. Bij de Molenlaan steek ik even de Molenbrug over om snel een foto van het kerkje bij Terbregge te maken. In mijn tweede blog schreef ik dat ik van Schiedam naar Terbregge wilde lopen. Ik heb deze wandeling niet helemaal afgemaakt, ik ben bij de Kleiweg in Rotterdam gestopt. Nu ben ik dan eindelijk bij Terbregge aangekomen via een hele omweg. Ik moet deze mijlpaal natuurlijk even vastleggen. Terbregge zelf is verder weinig aan. Een paar straten en een kerk, meer is het niet. Om daar nou zo ver voor om te lopen 😂.

Het laatste deel van de route gaat eerst nog een stukje door het Molenpark. Ik kom langs de molen De Vier Winden, waarnaar ik vermoed de Molenlaan, -brug en -park hun naam hebben te danken. Verderop is nog een molen te zien, de Prinsenmolen. Het volgende park waar ik doorheen loop heet dan ook het Prinsenpark. Dit park is een lange strook groen tussen de Rotte en de Bergse Voorplas. Onderweg kom ik een grote paddestoel op een boomstam tegen (een echte tonderzwam) en een andere boomstronk in de vorm van een krokodil.

Nog een paar honderd meter en ik ben klaar met mijn wandeling bij het punt waar het Erasmuspad begint, te zien aan de markering op de lantaarnpaal. Bij dit punt heb ik in ongeveer een half jaar in een achtje dwars door en helemaal rondom Rotterdam gewandeld. Ik heb er nu een flink deel van het Grote rivierenpad op zitten, zowel Variant a als variant b en een deel van de originele route. Ik ben blij verrast met alle leuke wandelmogelijkheden vlakbij mijn woonplaats. De volgende keer ga ik verder met de originele route van het Grote rivierenpad en start ik nog één keer vanuit het wonderlijke Loetbos.

Eindoordeel

_{ColourFlux Studio maakt gebruik van zogenaamde affiliate links. Als je een product koopt via de link in een advertentie, ontvangt ColourFlux Studio een klein bedrag. Er zijn geen extra kosten aan verbonden voor de koper.}

Terug naar Blog.