Een geweldig rondje om en door vestingstad Heusden, met wel drie prachtige molens en pittoreske straatjes. Daarna wandel ik via Oudheusden terug naar de Zeedijk uit de vorige wandeling. Dit deel gaat volgens de route van het Zuiderwaterliniepad door het plaatsje Doeveren en langs rivier Bergsche Maas nogmaals naar Heusden.
Schitterende zonsopkomst in Heusden
De bus zet me af bij de ingang van Heusden waar ooit een poort heeft gestaan. Er staan nog twee ouderwetse wachthuisjes die nu als bushokje dienstdoen. Allereerst wandel ik een stuk buitenom de vestinggracht. Door de mist en de zonsopkomst lijkt het wel een sprookje.
Op een picknickplek geniet ik even van de schitterende hemel.
Historie in Heusden
Bij de Heusdenseweg ga ik Heusden weer in en de binnenste wal op, nu nog volgens de route uit de wandelgids. Een mooie, zwarte stellingmolen wordt zichtbaar op de wal. Wat een prachtige molen! Ook wandel ik langs een ruïne.
In een vestingstad kan een historische poort niet ontbreken. Dat is dan ook de volgende bezienswaardigheid in Heusden: de Veerpoort. Bij de poort ga ik de wal op en zie ik opeens nog twee molens. Maar liefst drie molens op de wal! Ik krijg ze helaas niet alledrie tegelijk op de foto.
Aan de buitenzijde van de wal zie ik aangemeerde boten in verschillende haventjes. Aan de binnenkant kijk ik uit op pittoreske oude huisjes. De molens gaan niet alleen van veraf op de foto, maar ook van dichtbij. Ik loop bijna onder de wieken door. Nog Hollandser (of moet ik Brabantser zeggen 🤔) wordt het met een stijl ophaalbruggetje.
Ik heb niet geheel ongelijk dat Heusden op een Hollands plaatje lijkt: in 1357 werd het Land van Heusden namelijk verkocht aan Graafschap Holland. Rond 1810 werd Heusden bij provincie Noord-Brabant gevoegd.
In de 16e eeuw kreeg de stad de eerste middeleeuwse ommuring met vier stadspoorten: Wijkse Poort, Bossche Poort, Oudheusdense Poort en Veerpoort. Later werden de poorten afgebroken, vervangen of verplaatst, totdat er nog twee poorten overbleven.
In 1581 is men begonnen met de modernisering van de vestingwerken en werd meerdere keren verbeterd en uitgebreid. In 1821 verloor het stadje zijn vestingstatus doordat het geen functie meer had vanwege de stichting van het Koninkrijk der Nederlanden. De verdedigingswerken werden verwaarloosd.
Gelukkig is er in 1968 besloten om de vestingstad te restaureren. Dit project heeft zo’n 20 jaar geduurd.
Bron: Wikipedia
Ik loop verder over de wal en kom bij nog een toegangspoort: de Wijkse Poort.
Het wordt tijd om de vestingwal te verlaten. Ik ga het centrum in via de Vismarkt. Ik wandel door mooie klinkerstraatjes met prachtige gevels en ik passeer twee kerken.
Ik kom langs een mooie kasteeltoren met kantelen. En zelfs de brandweerkazerne ziet er pittoresk uit in Heusden. Ik wandel terug naar de toegangsweg waar ik eerder deze ochtend met de wandeling begon. Ik heb niet helemaal de route meer gevolgd, maar ik heb me zeker twee uur uitstekend vermaakt in en om de vestingstad.
De rest van de Zeedijk
Nu wil ik verder met de route. Dat betekent dat ik terug moet lopen via Oudheusden en natuurgebied Hooibroeken naar de Zeedijk uit de vorige wandeling. Tot nu toe is de route erg mooi, maar er is één nadeel: de smalle fietsstrook langs een provinciale weg tussen Oudheusden en de Hooibroeken. Ik kijk hier een beetje tegenop, want de vorige keer was het er erg druk. Nu valt het gelukkig mee. Met ferme tred doorkruis ik dit niet leuke deel van mijn wandeling.
Overigens, als je het Zuiderwaterliniepad uit de wandelgids (of via de website) volgt, kom je de vervelende provinciale weg helemaal niet tegen.
Andere wandelgids over dezelfde regio
Eenmaal bij natuurgebied Hooibroeken verlaag ik mijn tempo en neem de tijd om foto’s te maken van de omgeving. De Hooibroeken kun je eigenlijk niet betreden, er loopt alleen een recht fietspad tussen de broekbossen en hooilanden door. Eendenkooi Ter Kwak ligt ergens verscholen tussen de bossen. Een voorbode voor de lente is aangebroken in de vorm van sneeuwklokjes en krokussen in de berm.
Uiteindelijk ben ik terug op de slingerende Zeedijk. De vorige keer ben ik al langs vele wielen gewandeld, maar ik heb er nog een aantal te gaan. Bij één van de wielen kan ik dichterbij het water komen via een trappetje naar beneden.
In één van de wielen schijnt zich een beverburcht te bevinden, maar ik kan er geen ontdekken. Aan het eind van de Zeedijk ligt het plaatsje Doeveren. Het is een klein plaatsje en ik ben er zo doorheen. Ik passeer een leuk, klein kerkje en een mooie boerderij.
Langs de (Bergsche) Maas
Net na Doeveren loop ik de dijk op en kom uit bij rivier de Maas. Later blijkt dat dit nog niet de Maas is, maar de Bergsche Maas. Pas na Heusden draagt deze rivier de naam ‘Maas’. Ik ga over de dijk weer richting Heusden.
De Heusdense brug komt steeds dichterbij. Ik hoef niet over deze brug heen, maar wel onder de brug door om aan de andere zijde van de weg te komen. Daar zie ik nog een stukje van de Bergsche Maas.
Via een andere toegangsweg dan vanochtend bereik ik nogmaals de mooie vestingstad Heusden. De zon staat inmiddels hoger aan de hemel en ik kan nu de vestingwerken in de gracht beter zien.
Bij de Wijkse poort maak ik het laatste stukje van de vestingwal af. Aan de binnenkant van de wal zie ik een kasteelruïne. Ik ga even van de wal af om het dichterbij te bekijken. Na een korte pauze op een bankje ga ik nog een keer de wal op. Dit keer loop ik dwars over een bastion waar een heleboel kanonnen gerangschikt staan.
Bij de toegangspoort van vanochtend wacht ik op de bus om terug naar huis te keren.
Eindoordeel
Over deze wandeling kan ik maar één oordeel vellen: het is een wonderschone wandeling! Mijn ochtend kon niet meer stuk met de prachtige zonsopkomst in de mist, en het vestingstadje Heusden was geweldig om te bezoeken met zo veel mooie bewaard gebleven bezienswaardigheden.
Maar… er is een minpuntje: de weg van Oudheusden naar natuurgebied Hooibroeken is gewoonweg vervelend om langs te lopen. Een smalle fietsstrook langs een provinciale weg is geen pretje voor een wandelaar. Echter, als je de route uit de wandelgids volgt, kom je daar helemaal niet! Dus voor routevolgers 5 sterren en voor niet-routevolgers zoals ik 4,5 sterren.
Tip: het Pelgrimspad deel 1 (LAW 7-1) komt ook door vestingstadje Heusden heen.
Meer info:
Route: Etappe 9 ZuiderwaterliniepadWaar: Heusden, Noord-Brabant.
Aantal km: +/- 16,5 km
Datum gewandeld: 14 februari 2023
Materialen illustraties: Kleurpotloden voor het kaartje en aquarelverf voor de illustratie
Aantal sterren: ⭐⭐⭐⭐✨
- OV beginpunt en eindpunt: bushalte Steenweg, Heusden – bus 135 tussen ’s Hertogenbosch en Wijk en Aalburg
Pin deze wandeling
Wil je deze Wonderschone wandeling ook wandelen? Pin deze wandeling op Pinterest om te bewaren voor later!
Meer wandelen bij een roze hemel
Het weer heb je natuurlijk niet in de hand. Dus een overweldigende roze ochtend zit er niet altijd in. Maar goed ook, anders is het niet bijzonder meer. In onderstaande wandelingen kleurde de hemel ook roze:
ColourFlux Studio maakt gebruik van zogenaamde affiliate links. Als je een product koopt via de link in een advertentie, ontvangt ColourFlux Studio een klein bedrag. Er zijn geen extra kosten aan verbonden voor de koper.
Terug naar Blog.
